Notatnik polityczny. Ten, który miał dać Kaczyńskiemu drugi oddech, zaczął zabierać mu tlen

Nawrocki jest wszystkim, czym Kaczyński nie jest – młody, energiczny, nieobciążony latami rządzenia, spoza partyjnych gabinetów, dogadujący się z liderami Konfederacji. Ma narzędzia, by realnie, a nie tylko retorycznie, szkodzić rządowi.

Karol Nawrocki tu coś zawetuje, tam przemaszeruje, ówdzie zablokuje. Zje kebaba, odmówi podpisu pod awansami sędziowskimi, nie zgodzi się na nominacje oficerskie, zażąda spotkania z szefami służb. Słowem, nie przestaje dostarczać tematów zarówno fanom (ależ on jest mocny), jak i przeciwnikom (nagina konstytucję). To nie jest jakoś bardzo ciekawe czy zaskakujące, może poza tym, że jest w tym znacznie więcej politycznego zamysłu i konsekwencji niż w wybrakowanej także pod tym względem prezydenturze Andrzeja Dudy, w której wszystko mieszało się ze wszystkim, a wynikało z tego bardzo niewiele.

Jarosław Kaczyński z okazji stu dni Nawrockiego napisał na X: „100 dni Prezydenta to 100 dni spełnionych obietnic. Zwycięstwo Karola Nawrockiego dało Polakom nadzieję, że da się zatrzymać zło, jakim jest rząd Tuska”. Paradoks tej studniówki jest jednak taki, że ten, który miał dać PiS drugi oddech, zaczął zabierać Kaczyńskiemu tlen. Nawrocki zawdzięcza prezesowi Pałac, prezes zawdzięcza Nawrockiemu uniknięcie dużego kryzysu tuż po wyborach, ale potem sprawy się skomplikowały.

Czy dojdzie do wielkiej mijanki?

Nawrocki jest wszystkim, czym Kaczyński nie jest – młody, energiczny, nieobciążony latami rządzenia, spoza partyjnych gabinetów, dogadujący się z liderami Konfederacji; ma wreszcie narzędzia, by realnie, a nie tylko retorycznie, szkodzić rządowi. Na tle skostniałego PiS – z Antonim Macierewiczem, Jackiem Kurskim, Zbigniewem Ziobrą oraz postaciami typu Łukasz Mejza, Robert Bąkiewicz czy Dariusz Matecki – Pałac jaśnieje jak raca na Marszu Niepodległości.