"Człowiek transplant” to pierwsza wydana w języku polskim książka Sanjaya Nigama, urodzonego w Indiach amerykańskiego pisarza.
Akcja jego najnowszej powieści toczy się w szpitalu i okolicach w Małych Indiach, jednej z wielu etnicznych dzielnic nowojorskiego Manhattanu. Któregoś dnia na oddziale intensywnej terapii pojawia się tytułowy człowiek transplant, minister w upadającym indyjskim rządzie i zarazem najpoważniejszy kandydat na premiera, który dzięki licznym przeszczepom w swoim organizmie stał się chodzącym, aczkolwiek niepewnie, symbolem jedności Indii. Jego leczenia podejmuje się młody, pochodzący z Indii lekarz, który nawiązuje romans z opiekującą się Indusem brytyjską pielęgniarką.
Parę szpitalnych pięter wyżej starzejący się i sfrustrowany badacz odkrywa czynnik wpływający na bezsenność; w tym samym czasie jego asystent snuje wizje przy biurku w oparach marihuany. Nieopodal szpitala potomek królów podaje w swojej restauracji kurczaka z curry gwieździe Bollywoodu, przez jezdnię przechodzi wariat-stoik w tempie jednego kroku na minutę, a kilkanaście godzin później jego trasę przemierza lunatyk w bieliźnie i adidasach, obserwowany przez psychoterapeutę skazanego na praktykę w roli guru. W Małych Indiach losy bohaterów bez przerwy przeplatają się ze sobą, Wschód miesza się z Zachodem w niezliczonych wariacjach – i w tym wszystkim mieszkańcy dzielnicy szukają poczucia tożsamości, które stworzyć muszą dla siebie od początku.
Sanjay Nigam balansuje na granicy dwóch kultur, kreśląc przy okazji ciągłe zmiany, jakim poddawana jest lokalna rzeczywistość. Indyjskość i zachodniość ścierają się tam ze sobą, zmieniając wzajemnie swoje znaczenia, jak też świadomość mieszkańców dzielnicy. Autorowi udało się w historiach swoich bohaterów pokazać, jak trudne bywają wybory w świecie, w którym tożsamość nie jest dana raz na zawsze, w którym miejsce dla siebie trzeba dopiero odnaleźć. Co więcej, Nigamowi udało się to zrobić w książce lekkiej, którą czyta się z dużą przyjemnością.
Sanjay Nigam, Człowiek transplant, przeł. Anna Gralak, Znak, Kraków 2006, s. 416
Przeczytaj fragment książki
