Recenzja książki: Mariusz Czubaj, „Krótkie pożegnanie”

Mariusz Czubaj jest autoironiczny i oldskulowy w dobrym znaczeniu tego słowa.

Tutaj się zagadek prędko nie rozwiązuje, jedna prowadzi do kolejnej, zmuszając bohatera do konfrontacji z przeszłością, którą wolałby wyprzeć. Błażej Janczar, kiedyś policjant, dziś handluje winylami na warszawskiej Pradze. Niby stara się nie wychylać, ale nadal siedzi w nim potrzeba sprawiedliwości. Gdy w akcie małej zemsty wypisuje markerem na aucie przypadkowych osób hasło „Kocham Putina i co wy na to, polaczki?”, okazuje się, że ktoś go przyłapał i sfotografował. Odbiera odtąd tajemnicze wiadomości, które każą mu się cofnąć w przeszłość: do czasów, gdy zabił człowieka i gdy pochował siostrę, zamordowaną w niewyjaśnionych okolicznościach.

Mariusz Czubaj, Krótkie pożegnanie, Wydawnictwo Znak, Kraków 2024, s. 320