Recenzja płyty: Kali Uchis, „Orquídeas”

Czwarty album Kolumbijki ma skutecznie wyprowadzać jej dawną białą publiczność na tory reggaetonu czy música urbana niż odwrotnie.

My przeżywamy zwrot ludowy, a światowy pop notuje w ostatnich sezonach inną potężną zmianę. Wynika ona z przesunięcia akcentów na amerykańskim rynku – w stronę utworów o latynoskim charakterze. A przy okazji śpiewanych po hiszpańsku. Nasze słuchanie ma ostatnio bardziej demokratyczny i jeszcze bardziej globalny charakter – rządzą w końcu dostępne globalnie serwisy streamingowe – hiszpańskojęzyczny słuchacz zaczął więc dyktować warunki na zachodniej półkuli. Kali Uchis, 30-latka z rodziny o kolumbijskich korzeniach, wpisała się w to w sposób naturalny. Jej dyskografia to sinusoida płyt anglo- i hiszpańskojęzycznych.

Kali Uchis, Orquídeas, Geffen