Recenzja płyty: Ciśnienie, „Zwierzakom”

Muzycy katowickiej formacji Ciśnienie mogliby się nazwać Skupienie, bo konstrukcja ich utworów to miarowe, linearne narastanie. Gra dynamiką.

Muzycy katowickiej formacji Ciśnienie mogliby się nazwać Skupienie, bo konstrukcja ich utworów to miarowe, linearne narastanie. Gra dynamiką. Doprowadzanie do kulminacji, schodzenie z niej, podchodzenie do kolejnej, w sposób jeszcze mocniejszy. Mylnie klasyfikowani gatunkowo ze względu na instrumentarium, nie mają wiele wspólnego z jazzem, bardziej już z formacjami w rodzaju Swans czy Godspeed You! Black Emperor. Choć największy atut Ciśnienia – znany już od paru lat, ale na nowym albumie „Zwierzakom” spotęgowany – to bycie gdzieś dokładnie pomiędzy szufladkami.

Ciśnienie, Zwierzakom, Ciśnienie/Antena Krzyku