Mendelejew jest tylko jeden
Naukowo o wódce: To Mendelejew podał jej dokładny przepis
Różne źródła podają różne daty – ale był to 31 stycznia albo sam początek lutego1865 r. Wówczas to Dymitr Mendelejew, wielki rosyjski chemik, odkrywca prawa okresowości pierwiastków chemicznych, obronił rozprawę doktorską „O połączeniu alkoholu z wodą”.
Wbrew obiegowej opinii nie zajmował się w niej recepturą najbardziej popularnego napoju wyskokowego na świecie, czyli wódki, lecz tzw. kontrakcją objętości. Mendelejew udowodnił, że w pewnych roztworach i mieszaninach zachodzi zmniejszenie objętości, a więc że mieszanina ta w ostateczności ma mniej cząsteczek niż wszystkie składowe substancje, które ją tworzą. Odpowiadają za to wiązania atomowe. Tak jest właśnie w przypadku mieszanki etanolu z wodą.
Mendelejew był niezwykłym człowiekiem – emocjonalnym, wrażliwym i bardzo liberalnym. Nie dbał o etykietę, mówił, co myśli, bywał nawet grubiański. Wstawał późno, kładł się nad ranem, palił jak smok, klął jak szewc i nie wylewał za kołnierz. Nie dbał o wygląd. Był wolnomyślicielem, co utrudniało mu momentami kontynuowanie oficjalnej kariery uniwersyteckiej i akademickiej.
Gdy miał 42 lata i był już sławny, zakochał się na zabój w 17-letniej Annie Popowej, arystokratce. Ale rodzice Anny, próbując przerwać tę znajomość, wysłali córkę do Włoch. Mendelejew bez chwili zastanowienia podążył za nią i dopiął swego – zdobył jej serce. Wcześniej musiał się jednak rozwieść. Ówczesne prawo w Rosji zakazywało powtórnego ożenku przed upływem siedmiu lat od rozwodu. Mimo to Dymitr przekupił jakiegoś popa i ożenił się z Anną, pozostając de facto w stanie bigamii. Władze spojrzały na to jednak przez palce. Gdy jakiś czas potem pewien arystokrata rosyjski napisał do cara z prośbą o wydanie zgody na wcześniejszy ożenek i powołał się na casus Mendelejewa, car odmówił, odpisując mu: „To prawda, że Mendelejew ma dwie żony.