red.
2 sierpnia 2016
Techno echo. Przegląd nowości technicznych
Kanikuła, a więc susza na połaciach rynku z elektroniką. Żniwa w tej branży zaczynają się dopiero jesienią, dziś więc zajmiemy się propozycjami traktowanymi przez nas zwykle nieco po macoszemu. Na przykład obiektywami – a mamy na sumieniu kilka pominiętych, a interesujących.
Cenne szkła
Użytkownicy aparatów formatu mikro 4/3 dobrze znają wyniki aliansu Panasonica i Leiki. To m.in. dla tych znakomitych obiektywów nawet wymagający fotografowie porzucają lustrzanki na rzecz czegoś bardziej kompaktowego. Panasonic dorzuca teraz dwa nowe szkła. Panasonic Leica DG Vario-Elmar 100-400mm f/4-6.3 ASPH. POWER O.I.S. ma długą nazwę i takież oferuje ogniskowe. Te 100–400 mm przy stosunkowo niewielkiej matrycy przekłada się na imponujące 200–800 mm pełnej klatki.
Cenne szkła Użytkownicy aparatów formatu mikro 4/3 dobrze znają wyniki aliansu Panasonica i Leiki. To m.in. dla tych znakomitych obiektywów nawet wymagający fotografowie porzucają lustrzanki na rzecz czegoś bardziej kompaktowego. Panasonic dorzuca teraz dwa nowe szkła. Panasonic Leica DG Vario-Elmar 100-400mm f/4-6.3 ASPH. POWER O.I.S. ma długą nazwę i takież oferuje ogniskowe. Te 100–400 mm przy stosunkowo niewielkiej matrycy przekłada się na imponujące 200–800 mm pełnej klatki. Obiektyw nadawać się więc będzie do rejestracji przyrody (posiada też optyczny system stabilizacji obrazu). 9-listkowa przesłona daje eleganckie bokeh (rozmycie) – przedmiot kultu wielu fotoamatorów. Jakość wykonania stoi na najwyższym poziomie. Nie inaczej jest z ostrością rysowania i klarownością obrazu. Autofokus nie marudzi. Zastrzeżenia może budzić tylko cena, bliska równowartości 1800 dol., ale jest usprawiedliwiona: takie szkła kupuje się zwykle raz w życiu. No, może dwa. Nie mniej interesujący jest drugi obiektyw – Panasonic Leica DG Summilux 12mm f/1.4 ASPH. O ile bowiem w zakresie średnich ogniskowych jest z czego wybierać, o tyle jasnych obiektywów szerokokątnych dla formatu mikro 4/3 w przyrodzie występuje niewiele. A ten jest znakomity. Testy, którym został poddany, wykazują, że cechuje go niebywała w tego typu sprzęcie ostrość, duża odporność na tzw. flary, czyli świetlne pobłyski powstające na soczewkach, znikome zniekształcenia, czyli wszystkie zmory tego typu szkieł. Jakość wykonania i ergonomia – patrz na model opisany wyżej. Cena – niestety – też jak wyżej, bo bliska 1300 dol. Ale analogicznie: warto. Jak oko Panasonic za partnera ma Leicę, a Sony – Zeissa. Jednym z ostatnich owoców tego drugiego związku jest obiektyw Planar T* FE 50mm f/1.4 ZA. To znowu jeden z tych, które nabywa się raz, a potem chowa przed dziećmi. Za 1400 dol. dostajemy najbardziej chyba naturalnie rysujący obiektyw, jaki wymyślono – bo zbliżony do „ogniskowej” ludzkiego oka. Wiele o nim jeszcze nie wiadomo, ale dotychczasowe wyniki współpracy Sony i Zeissa prowokowały do jednoznacznie pozytywnych refleksji. Nowy Planar będzie pasował zarówno do pełnoklatkowych korpusów firmy Sony, jak i modeli formatu APS-C. Wariant koreański Niesłuszne są pogłoski, że poza szkłami Leiki, Zeissa czy Voigtlandera świat nie istnieje. Wręcz przeciwnie. Podobnie jak w motoryzacji, tak i w fotografii silnie zaznaczają w nim swoją obecność producenci z Korei, na przykład Samyang, znany także jako Rokinon. Rzućmy okiem chociażby na obiektyw 12mm f/2.0 NCS CS. Za równowartość 400 dol. dostaniemy ucieleśnienie jakości niemal dorównującej wcześniej wspomnianym obiektywom powszechnie szanowanych producentów. Szkło to, podobnie jak większość innych wyrobów koreańskiego producenta, dostępne jest w w
Pełną treść tego i wszystkich innych artykułów z POLITYKI oraz wydań specjalnych otrzymasz wykupując dostęp do Polityki Cyfrowej.
