O trzmielu spryciarzu
Trzmiele potrafią się uczyć, posługiwać narzędziami i rozwiązywać problemy
Trzmiele są jednymi z najbardziej pożytecznych owadów. Jak pozostałe pszczołowate, żywią się pyłkiem kwiatowym i dzięki temu zapylają wiele roślin. Różnią się jednak od pszczół tym, że żyją w znacznie mniejszych grupach, zaczynają żerować wcześniej – gdy przez kilka dni utrzymuje się temperatura ok. 10 stopni – i mają swoje ulubione kwiaty: lucernę, łubin czy koniczynę.
Ponieważ są duże, mają też dłuższe ssawki lub trąbki, którymi wybierają pyłek, dlatego żerują tam, gdzie zwykłe pszczoły mają problemy z dotarciem do wnętrza kwiatów. Trzmiele mają świetnie rozwinięty instynkt nawigacji, są społeczne i przejawiają emocje. Są to też owady bardzo miłe i pokojowo nastawione. Jedynie samice trzmieli (powiedzmy: trzmielowe) posiadają żądła, których używają jednak tylko w wyjątkowych przypadkach. Samo użądlenie zresztą jest znacznie mniej dotkliwe niż w przypadku pszczół czy os. Poza tym trzmiele są ładne, misiowe, maja coś w sobie. Słowem: posiadają same zalety.
Owady, które rozwiązują problemy
Ale od pewnego czasu wiemy też, że trzmiele są bardzo sprytne i potrafią się uczyć. Pierwsze doniesienie o przeprowadzeniu ciekawych eksperymentów z trzmielami pochodzi z 2016 r. Wtedy, w czasopiśmie „PLOS Biology”, ekolog Olli Lukola z Queen Mary University w Londynie opisał i pokazał, że trzmiele potrafią wykorzystywać narzędzia, by zdobyć przysmak.
Lukola umieszczał pod niskim przezroczystym blatem płaskie i lekkie pojemniki z mocno osłodzoną wodą w środku, do których przytwierdzone były sznureczki wystające poza krawędź blatu. Miejsca pod blatem było zbyt mało, by trzmiele mogły same przedostać się do pojemników, zaczęły więc ciągnąć za sznureczki i wysuwać w ten sposób spod blatu pojemniki ze słodkim przysmakiem. Pierwszym trzmielom opanowanie tego sposobu zajęło trochę czasu, jednak już kolejne owady, które widziały, jak można sobie tym poradzić, bardzo szybko umiały zastosować tę metodę.