Konkurs, który odbywa się od sześciu lat, skierowany jest do studentów wydziałów matematycznych na uniwersytetach i uczelniach technicznych w kraju. Celem jest nagrodzenie i wyróżnienie najlepszych prac magisterskich, licencjackich lub naukowych. Promowane są nowatorskie, oryginalne rozwiązania, nowe kierunki bądź metody badawcze. Tym razem na konkurs wpłynęło 25 prac. Jury, pod przewodnictwem prof. Pawła Strzeleckiego, dziekana Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, do ścisłego finału wybrało ostatecznie 7 prac. Autorzy trzech najlepszych otrzymali nagrody finansowe (patrz ramka).
W ocenie prof. Strzeleckiego zwycięskie prace tradycyjnie zbierają opinie w stylu „to byłby dobry doktorat w dowolnym miejscu świata”. – A to oznacza, że ich autorzy z olbrzymią nawiązką przekraczają wymagania stawiane zwykle magistrantom i wnoszą naprawdę twórczy, profesjonalny wkład w rozwój matematyki – podkreśla przewodniczący jury konkursu.
W tym roku główną nagrodę, czyli 20 tys. zł oraz statuetkę STEFCIO, która symbolizuje wybitnego polskiego matematyka Stefana Banacha, otrzymał Michał Szachniewicz, absolwent matematyki na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. To on, poza matematyką, pasjonuje się brazylijskim ju jitsu, a latem uprawia sporty wodne. O swojej pracy mówi, że wpisuje się ona w dział matematyki zwany geometrią algebraiczną, ponieważ jej wynik można interpretować na dwa sposoby – geometrycznie i algebraicznie. – Patrząc przez pryzmat tego pierwszego, badam, co się dzieje, gdy kilka punktów w przestrzeni jest ściąganych do jednego – wyjaśnia Michał Szachniewicz. W matematyce najbardziej lubi różnorodność i dostęp do abstrakcyjnych obiektów, które są w umysłach matematyków całego świata niezależnie od języka i miejsca.