W poddrohiczyńskich Miłkowicach Maćkach nie mogą zrozumieć: zadźgać własnego proboszcza? Okraść, napaść nawet, bo potrzebowali pieniędzy na wódkę, to się jeszcze mieści w głowie. Kiedyś w pobliskiej parafii był napad na księdza, jednak sprawcy rozumieli, że dziesiona, czyli rozbój, to nie to samo co mokra robota. Przypalili ofiarę żelazkiem, związali, wrzucili do piwnicy. Bolało, ale przeżył. Nigdy nie wyjawił, kto go napadł.
Dlatego w Miłkowicach Maćkach panuje przekonanie, że 23-letni Artur zwany Groszkiem, który przyznał się do zbrodni, na pewno był pijany albo pod narkotykiem. Nikt też nie ma złudzeń – kiedyś musiał tak skończyć. Groszek znany był po obu stronach Bugu jako pewny siebie drobny oszust, naciągacz, pogromca pijaczków, co da w mordę i oskubie. Nieraz sam dostał w dyskotece, nie pękał. Kiedyś silniejsi rozbili mu głowę w dwóch miejscach, karetka odwiozła go do szpitala, w nocy uciekł w szpitalnych ciuchach. Przechwalał się: psy mnie, kurwa, nie namierzą. Nie dam się zamknąć.
I nie zamykano Groszka, chociaż miał na koncie wymuszenia, bójki, kradzieże i sądowy wyrok za jazdę po pijanemu.
Zbrodnię odkrył, wraz z miejscowym zakrystianem, 56-letni Tomasz Zalewski, który mieszka nieopodal plebanii. W poniedziałek 2 marca 2009 r. ksiądz Tadeusz Krakówko, proboszcz w Miłkowicach Maćkach, nie przyszedł na poranną mszę. Lokalne gazety napisały później, że Zalewski zobaczył przez okno kapłana leżącego na plecach, z zaklejonymi taśmą ustami i ranami kłutymi klatki piersiowej. Zalewski się denerwuje, że prasa kłamie, bo z drabiny przystawionej do okna żadnych ran nie było widać, stwierdzono je na oględzinach.