Zarobki eurodeputowanych są naprawdę spore. Do tego dochodzi bardzo rozbudowany system przywilejów. Tuż przed wyborami jeden z europosłów Marek Migalski opublikował książkę „Parlament ANTYeuropejski”, w którym skrytykował rozdętą biurokrację i nadmierne przywileje, z których skwapliwie korzystają eurodeputowani. Jak wyliczył Migalski – jeśli poseł chce, to tylko na samych dojazdach może w ciągu kadencji zarobić 1,5 mln złotych.
Jak to wygląda w szczegółach? Według danych Parlamentu Europejskiego wszyscy eurodeputowani otrzymują takie samo wynagrodzenie, czyli 38,5 proc. podstawowego wynagrodzenia sędziego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W 2014 r. było to 8020,53 euro miesięcznie brutto (po opodatkowaniu i odtrąceniu składek – 6250,37 euro). Wyjątkiem są europosłowie, którzy zasiadali w PE przed wyborami w 2009 r. Oni mogli zdecydować się na pozostanie w poprzednim systemie płac. Po ukończeniu 63. roku życia deputowanym przysługuje euroemerytura, czyli 3,5 proc. wynagrodzenia za każdy pełny rok wykonywania mandatu, ale w sumie nie więcej niż 70 proc. wynagrodzenia.
Do tego dochodzi też dzienna dieta w wysokości 304 euro (na zakwaterowanie, jedzenie i inne koszy). Tu jednak nie wystarczy tylko podpis na liście obecności. Jeśli poseł opuści więcej niż połowę głosowań imiennych w czasie sesji, dieta obcinana jest o połowę.
Europarlamentarzyści korzystają także ze zwrotów różnych kosztów. Co miesiąc otrzymują m.in. 4299 euro zwrotu za prowadzenie biura w państwie, w którym został wybrany (ta kwota jest zmniejszana o połowę, jeśli poseł nie weźmie udziału w co najmniej połowie posiedzeń plenarnych w ciągu roku parlamentarnego).
Z unijnej kasy opłacane są także podróże posłów do Brukseli i Strasburga.