Kto wymyślił tę metodę i kiedy?
Metoda ta powstała na podstawie wiedzy i doświadczeń szwedzkiego lekarza dr Wilhelma Ackermanna. Założył on w latach 70., w Ackermann College of Chiropractic Stockholm, nad którym kierownictwo po jego śmierci objął jego syn, prof. Paul Ackermann, ceniony chirurg ortopeda. Instytut w Sztokholmie kształci terapeutów z całego świata i rozwija tę metodę w oparciu o najnowsze postępy wiedzy z ortopedii, neurologii i rehabilitacji medycznej.
Jakie są założenia tej metody?
Wiele dolegliwości, które swoją przyczynę mają w zaburzeniach funkcji narządu ruchu, a zwłaszcza kręgosłupa, jest odwracalnych. Można je wyeliminować.
Terapia Ackermanna zakłada szersze spojrzenie na przyczyny dolegliwości bólowych i ich złożoność. W wielu przypadkach to „zablokowane” stawy, które wymagają od terapeuty adekwatnego postępowania. Z tego powodu, pracując metodą Ackermanna należy poddać kontroli cały kręgosłup i stwarzające problemy stawy obwodowe, a jeśli będzie taka potrzeba również wdrożyć terapię, w tych miejscach, które wykazują zaburzenia funkcjonalne. Poszczególne techniki zabiegowe w tej metodzie ograniczają się dokładnie do jednego segmentu, dlatego zostaje „odblokowany” tylko i wyłącznie ten kręg, który powodował dolegliwości u pacjenta. Na tym opiera się kształcenie terapeutów w tej metodzie – docelowe i dokładne działanie w miejscu, które tego potrzebuje.
Często zmiany w funkcjonowaniu stawów kręgosłupa powodują występowanie objawów podobnych do tych, które wywołują choroby organiczne. Jeśli w badaniach lekarskich zostało wykluczone organiczne podłoże choroby, najczęściej można takiemu pacjentowi pomóc stosując terapię manualną. Często metoda Ackermanna stosowana jest w dolegliwościach, wobec których leczenie farmakologiczne nie przynosi skutku.