Pytanie to postawił swoim ekspertom duński think tank Copenhagen Consensu Center założony przez Bjørna Lomborga, kontrowersyjnego ekonomistę lubiącego kwestionować poglądy obowiązujące w naukowym i politycznym głównym nurcie. Jak podejść do zadania? Najpierw trzeba stworzyć listę najważniejszych problemów. To najprostsza część przedsięwzięcia, wystarczy przejrzeć gazety.
Ale jakie zagrożenie jest ważniejsze? Klimatolodzy nie mają wątpliwości, że należy intensywnie przeciwdziałać zmianom klimatycznym. Ekolodzy – że gatunki giną bezpowrotnie, więc wszystkie siły trzeba poświęcić ochronie ziemskiego ekosystemu. Przedstawiciele organizacji humanitarnych będą przekonywać: nie szkoda róż, gdy płonie las – blisko miliard ludzi cierpi głód, ponad miliard nie ma dostępu do wody. Najpierw trzeba zająć się nimi.
Jak pogodzić te argumenty? Ekonomiści znają metodę: należy zastosować analizę kosztów i korzyści. Każdy z wymienionych problemów można rozwiązywać na różne sposoby. Który bardziej się opłaca? Lomborg zaprosił kilkudziesięciu ekspertów, którzy mieli zbadać konkretne propozycje rozwiązań dla najważniejszych problemów i przygotować analizę kosztów i korzyści dla każdego pomysłu.
• Jak więc najlepiej ratować zagrożoną bioróżnorodność (eksperci Konsensu potwierdzają, że w ciągu najbliższych czterech dekad zmniejszy się ona o 12 proc. na całym świecie, najbardziej ucierpi Azja Południowa – utrata na poziomie 30 proc.)? Po pierwsze, inwestować w badania naukowe nad wzrostem produktywności rolnictwa; przeznaczając na ten cel rocznie 14,5 mld dol. można przyspieszyć o 20 proc. tempo wzrostu wydajności upraw roślinnych i o 40 proc. hodowli zwierząt. W efekcie zwiększonej produktywności rolnictwa zmniejszy się presja na środowisko (mniejsze choćby wycinki lasów), co da ekonomiczny efekt 53 mld dol.