Do końca lat 70. filmy telewizyjne były poligonem doświadczalnym dla młodych twórców. W kinematografii obowiązywała zasada, że zanim niedoświadczony człowiek połamie sobie zęby na pełnometrażowej fabule, musi przejść chrzest bojowy w postaci realizacji skromnej etiudy, sprawdzającej jego reżyserskie umiejętności. W ten sposób na antenie telewizyjnej debiutowało m.in. pokolenie moralnego niepokoju, choć w tym przypadku był to start czysto teoretyczny. Filmy Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland, Janusza Kijowskiego, Wojciecha Wiszniewskiego zaraz po kolaudacji trafiały na półkę z cenzorskim zakazem emisji.
Nie należy zapominać, że dla wielu polskich reżyserów ten rodzaj twórczości okazywał się niezwykle ważnym etapem ich kariery. Część z nich swoje najlepsze filmy zrealizowała właśnie w telewizji.