Świecący królik

14 marca 2009

Rozmowa z Eduardo Kacem, amerykańskim artystą, pionierem bioartu, o melanżu sztuki, techniki i biologii

Edwin Bendyk: – Jednym z najgłośniejszych pańskich przedsięwzięć jest projekt GFP Bunny. Świat obiegły zdjęcia białego królika, który po oświetleniu ultrafioletem zmieniał kolor na zielony. To efekt modyfikacji genetycznej, polegającej na wprowadzeniu do genomu zwierzęcia materiału genetycznego z meduzy, odpowiedzialnego za syntezę świecącego białka. Czy artysta ma prawo do takich ingerencji w życie?

Eduardo Kac: – Czy słyszał pan o kleju króliczym?

Polityka 11.2009 (2696) z dnia 14.03.2009; Nauka; s. 81

Edwin Bendyk

Pisarz, publicysta i szef działu Nauka w „Polityce”. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną – modernizacja, cyfrowa rewolucja, ekologia – to problemy, którym poświęca większość tekstów. Autor książek: „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002 r.), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004 r.), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009 r.), „Bunt w sieci” (2012 r.). W 2014 r. wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim opublikował książkę „Jak żyć w świecie, który oszalał”. Prowadzi popularnego bloga „Antymatrix II. Z dziennika kogniwojażera”. Jest także wykładowcą akademickim i szefem Centrum Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas oraz zastępcą redaktora naczelnego magazynu „Kultura i rozwój”, członkiem Polskiego PEN Clubu, European Council on Foreign Relations i zarządu fundacji im. Stefana Batorego. Zasiada w Radzie Fundacji Nowoczesna Polska, należy do rady programowej Zielonego Instytutu.