Największym atutem serii „Poezja łączy ludzi – mój ulubiony wiersz”, według scenariusza i w reżyserii Ewy Zadrzyńskiej, jest to, że o wierszu, który ich zafascynował, poruszył, pomógł przetrwać trudny moment, a bywało, że zmienił życie, opowiadają tzw. zwykli ludzie. Dzięki temu nie ma banałów, okrągłych zdań, efektownych popisów erystycznych, jest za to – często wstydliwie hamowana – chęć podzielenia się emocjami. Opowiadając o „ulubionym wierszu” narratorzy siłą rzeczy wprowadzają nas w swoje życie.
Polityka
11.2006
(2546) z dnia 18.03.2006;
Kultura;
s. 63
