Gdyby tancerze Opery Narodowej częściej i systematyczniej pracowali z takimi mistrzami, cóż to mógłby być za balet! Na razie musimy zadowalać się tylko sporadycznymi wizytami: przez parę tygodni Jiří Kylián, jedna z najwybitniejszych osobowości współczesnego baletu, związany z amsterdamskim Nederlands Dans Theater (który zresztą nieraz już nam przywoził jego choreografie), pracował z naszymi tancerzami nad spektaklem „Bridges of Time”. Tytuł jest odniesieniem do faktu, iż artysta zgromadził tu kilka ważnych dla siebie realizacji, które były dość od siebie odległe w czasie i w sumie stanowią obraz drogi jego rozwoju. Są to: „Svadebka” z 1982 r. (pod tym czeskim tytułem kryje się „Wesele” Strawińskiego), „No more play” z 1988 r. do „Pięciu utworów na kwartet smyczkowy” Weberna oraz dwie choreografie mozartowskie: „Petite mort” (1991), którego tłem są powolne części z dwóch popularnych koncertów fortepianowych, oraz przezabawne „Sechs Tänze” (1986), o dwa lata młodsze od „Amadeusza” Formana i trochę w jego duchu, ale lżejsze i dowcipniejsze. Choreografie Kyliána to poezja, ale i logika, finezyjny humor, ale i zamyślenie nad kondycją ludzką. Przepiękny spektakl, choć naszym tancerzom jeszcze trochę brakuje precyzji.