„Polityka” kończy 45 lat. Pierwsze wydanie naszego tygodnika ukazało się na przełomie lutego i marca 1957 r. To taki półjubileusz, ostatni przystanek przed 50-leciem, ale dla nas moment ważny, bo w gazetowej codzienności rzadko zdarza się okazja, aby przywołać tradycję i historię naszego pisma. Wiemy, jak ważna była „Polityka” dla kolejnych pokoleń polskiej inteligencji; jesteśmy dumni, że przez tyle lat i epok udało jej się nie tylko utrzymać zaufanie stałych, wiernych Czytelników, ale też zyskać setki tysięcy nowych odbiorców. Dziś ponad jedna trzecia lektoratu „Polityki” to ludzie młodzi, poniżej trzydziestki. Cieszy, że to naszą gazetę wybierają w warunkach wolnego rynku, politycznego pluralizmu, silnej konkurencji.
„Polityka” jest pismem niezależnym ekonomicznie, kierowanym przez samych dziennikarzy (co jest ewenementem na skalę światową), wolnym od politycznych układów. Jubileuszowa okazja skłaniałaby do jakichś kolejnych deklaracji programowych i historycznych rozrachunków, ale przecież Państwo dokładnie wiedzą, jacy jesteśmy. Więc tym razem, zamiast opowieści o „Polityce” i jej zmaganiach z historią, po prostu zapraszamy
do naszego domu. Nowego domu, pierwszego własnego w dziejach pisma. Popatrzcie, jak wygląda redakcja i my, ludzie tworzący kolejne wydania gazety, w większości (poza grupą naszych telewizyjnych gwiazd) znani jedynie z podpisów pod artykułami i redakcyjnej stopki. Nie jest to opowieść zupełnie serio, bo w sumie nieważne, jak gazeta powstaje, ale jak daje się czytać. A mam nadzieję, że także przez następne lata zachowamy Państwa życzliwość i uznanie.
Witamy na Słupeckiej naszych najważniejszych jubileuszowych gości: Czytelników „Polityki”.