Prozaik, poeta, reżyser teatralny, malarz, producent. Oraz filmowiec. Lech Majewski uprawia wiele różnych dyscyplin, w każdej odnosząc spory sukces. Trzy jego filmy wydane na DVD: „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Ewangelia według Harry’ego”, „Pokój saren”, obrazują skalę jego zainteresowań – od średniowiecznego malarstwa Boscha, przez chrześcijańską ezoterykę, po współczesną operę. Majewski buduje swoje filmy w oparciu o cudze inspiracje i własną wyobraźnię. Zawsze odnosząc się do spraw ostatecznych, ponadczasowych: symboliki ludzkiej wędrówki, wiary, metafizycznych korzeni człowieczeństwa. Jest twórcą natchnionym, osobnym, o rzadko spotykanej wrażliwości. Niszowym, choć bardziej pasuje tu słowo elitarny. Idącym pod prąd, świadomie omijającym popkulturowe kody. Niezwykle przez to wyrazistym, wymagającym od widzów ciągłego partnerstwa i erudycji. W Polsce Majewski uchodzi raczej za dziwaka. Zagranica widzi w nim wielkiego wizjonera, maga, organizując mu przeglądy i wystawy w najbardziej prestiżowych galeriach świata. Ostatnio w nowojorskim MoMa. J.W.