Kolejne biznesowe przedsięwzięcia dr. Kulczyka: wraz z France Telecom uczestniczy w największej prywatyzacyjnej transakcji w historii Polski, zakupie pakietu 35 proc. akcji Telekomunikacji Polskiej SA za 18 mld zł; od Skarbu Państwa kupuje 20 proc. akcji TUiR Warta SA przejmując ostatecznie pełnię władzy nad drugą co do wielkości polską firmą ubezpieczeniową; wspólnie z Polskimi Sieciami Elektroenergetycznymi oraz niemiecką firmą PreussenElektra tworzy spółkę, która będzie się zajmowała eksportem polskiej i rosyjskiej energii elektrycznej do Niemiec; wraz z Jerzym Starakiem uczestniczy w prywatyzacji firmy farmaceutycznej Polpfarma; firma Kulczyk Tradex wygrywa przetarg na dostawę kilku tysięcy samochodów dla policji.
Jak on to robi? Jak udaje mu się aranżować jednocześnie tak wiele tak poważnych i różnorodnych przedsięwzięć? Jak odkrywa, że właśnie te, a nie inne projekty mogą przynieść największe profity? Jak do swych inicjatyw pozyskuje nie byle jakich partnerów, lecz wielkie i liczące się na świecie firmy? Jak przekonuje polityków i wysokich urzędników?
Można byłoby mniemać, że tak wielkie operacje musi przeprowadzać dysponując licznym sztabem ekonomistów, analityków, prawników. Nic z tych rzeczy – osią interesów dr. Jana Kulczyka jest spółka Kulczyk Holding. Ta zatrudniająca kilkadziesiąt osób firma to rodzaj rodzinnego banku inwestycyjnego, choć sami współpracownicy doktora (tak zwykle go tytułują, jest doktorem prawa) przekonują, że to siedziba główna koncernu, albo skromniej „grupy kapitałowej”. To właśnie spółka Kulczyk Holding, a nie osobiście Jan Kulczyk jest udziałowcem w polskich spółkach należących do grupy: w Euro Agro Centrum (a za jej pośrednictwem w Kompanii Piwowarskiej), w Warcie, Kulczyk Tradex, Autostradzie Wielkopolskiej, Skodzie Auto Polska, Polenergii itd.