1. Kiedy czytam (i przeglądam) książkę Charlesa Bukowskiego „Szekspir nigdy tego nie robił”, serce moje jest ciężkie i jest ono ciężkie nie tylko z tego powodu, że wydawca – doskonała przecież, perfekcyjna i wyrazista oficyna literacka Noir sur Blanc – tym razem dał plamę i nie dał nigdzie nazwiska tłumacza. Wybryk niewątpliwie jednorazowy – tym niemniej wybryk. Serce moje jest ciężkie przede wszystkim z powodu tematu tej książki, a jest to temat pijacki.
Polityka
22.2001
(2300) z dnia 02.06.2001;
Pilch;
s. 93