Ściganie prawem karnym za pomówienie, które „może narazić na poniżenie w opinii publicznej lub utratę zaufania niezbędnego do sprawowania funkcji lub wykonywania zawodu”, nie narusza konstytucyjnej zasady wolności słowa – uznał w ub. tygodniu Trybunał Konstytucyjny. Spór szedł, po pierwsze, o to, czy do ochrony godności i dobrego imienia wystarczająca jest odpowiedzialność przed sądem cywilnym, a więc sankcje w rodzaju przeproszenia poszkodowanego i zadośćuczynienia finansowego, czy też konieczna jest dopiero represja karna – a wedle polskiego kodeksu za pomówienie „za pomocą środków masowego komunikowania” można nawet trafić na dwa lata do więzienia.
TK zajął się problemem wskutek pytania sądu w Gdańsku, który rozpatruje wniosek tamtejszej prokuratury o zwolnienie z tajemnicy dziennikarskiej Bianki Mikołajewskiej z „Polityki” i Macieja Samcika z „Gazety Wyborczej” w związku z oskarżeniem o pomówienie członków zarządu Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. Dziennikarze dowodzili, że powołując się na tradycje kas sąsiedzkich i pracowniczych oraz status samopomocowy, SKOK – kontrolowane przez grupę kilku osób i ich rodziny – stały się w rzeczywistości największą w kraju instytucją parabankową nie podlegającą nadzorowi bankowemu, a korzystającą z szeregu przywilejów dzięki związkom z politykami, m.in. rządzącego PiS.
Równocześnie władze SKOK skierowały przeciwko „Polityce” pozew o 5 mln zł odszkodowania – tyle że nie do sądu cywilnego, lecz gospodarczego. Procedura przed sądem gospodarczym jest w takich sprawach niekorzystna dla pozwanego: musi on przedstawić wszelkie świadczące na swoją korzyść dowody ledwie w 14 dni od otrzymania pozwu. W tym samym dniu, w którym zapadł werdykt Trybunału, sąd gospodarczy na kolejnym posiedzeniu „SKOK przeciwko »Polityce«” zdecydował jednak zmienić tryb procesu na cywilny – uznał bowiem, że nie chodzi o spór między przedsiębiorstwami tyczący działalności gospodarczej, lecz sprawę o ochronę dóbr osobistych.