Nie damy Czadu

12 stycznia 2008

Jeszcze nie wycofaliśmy się z Iraku, a już posyłamy wojska do Czadu. 350 polskich żołnierzy pojedzie wiosną do kraju pogrążonego w wojnie domowej. Zetkną się z biedą, jakiej nie widzieli w Iraku ani w Afganistanie. Czy to jest nasza wojna?

JR/Polityka

Czad jest cztery razy większy od Polski, sąsiedni Sudan niewiele mniejszy od Europy Zachodniej. Sudańska prowincja Darfur, która graniczy z Czadem, ma powierzchnię równą Francji. To w niej za cichą zgodą władz w Chartumie od 5 lat trwają czystki etniczne. Ludzie ścigani przez sudańskich prześladowców uciekają do Czadu, gdzie ogniem witają ich prześladowcy czadyjscy. Tej rzezi ma położyć kres interwencja ONZ: 3700 żołnierzy z Europy (w tym 350 Polaków) po czadyjskiej stronie granicy i 26 tys.

Polityka 2.2008 (2636) z dnia 12.01.2008; Świat; s. 44

Krzysztof Mroziewicz

Dziennikarz POLITYKI i były korespondent wojenny. Studiował na Wydziale Matematyki i Fizyki, ma też dyplom Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Przez wiele lat był związany z telewizyjnym programem „7 dni w świat” jako komentator spraw międzynarodowych. W latach 1996-2001 był ambasadorem Polski w Indiach, Sri Lance i Nepalu. Autor wielu książek, m.in. „Ucieczka do Indii”, „Dziennikarz w globalnej wiosce”, „Moc, niemoc i przemoc” czy „Ćakra, czyli kołowa historia Indii”, „Fidelada. Podróż w czasie politycznym”, „Mity indyjskie”, a ostatnio „Indie. Sztuka władzy”.