– To mogła być naprawdę dobra uczelnia i tego mi żal – mówi Zdzisław Dubiella, dr hab., fizyk, do czerwca 2000 r. rektor BWSH. Zaczęło się od spółki z o.o. Miscellanea, którą w 1992 r. w Koszalinie założył z Romanem Skeczkowskim, doktorem historii. Dubiella, wtedy lider miejscowego Porozumienia Centrum, miał za sobą doświadczenie poselskie, w tym przewodniczenie sejmowej komisji obrony narodowej. Toteż pierwsze pieniądze wspólnicy zarobili na kształceniu wojskowych, oficerów zobligowanych ustawą do zdobycia tytułów magistra. Kolejnym krokiem było powołanie w 1994 r. Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. Skeczkowski, posiadacz 60 proc. udziałów w Miscellanei, został kanclerzem uczelni, Dubiella, właściciel 40 proc. – rektorem. – Jako rektor – stwierdza – byłem figurantem, w sprawach finansowych nie miałem nic do powiedzenia.
Należałoby dodać: figurantem wielce wpływowym, radnym, a przez pewien czas także wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej. Miasto raz po raz dawało dowody swojej życzliwości wobec uczelni i jej właścicieli, sprzedając BWSH i Miscellanei liczne nieruchomości – bez przetargu, bo na cele edukacyjne, i do zapłaty w dogodnych ratach. Obiekty były znakomicie usytuowane, choć niekoniecznie nadawały się do prowadzenia w nich działalności dydaktycznej. Studenci do tej pory mają zajęcia głównie w pomieszczeniach wynajmowanych od ośrodków wypoczynkowych, szkół podstawowych, a nawet od przedszkola.
BWSH i Miscellanea kupowały domy i działki bez opamiętania, jakby ich głównym polem działania nie było kształcenie licencjatów i magistrów, lecz obrót nieruchomościami. Także inne lokalne samorządy dawały się uwieść pięknym wizjom. Na przykład Mielno sprzedało uczelni 13 ha nad morzem za 4 mln zł do spłaty w ciągu 5 lat.