Kilka dni po przymusowym wyjeździe z Warszawy dziewięciu rosyjskich dyplomatów, którym Polska zarzuciła szpiegostwo, koordynator służb specjalnych zaproponował warunkowe darowanie najcięższych zbrodni przeciwko państwu. W pilnym trybie, w czasie politycznych ferii – Rada Ministrów przyjęła projekt abolicji autorstwa UOP. Zawiera 7 artykułów i co najmniej tyle samo błędów legislacyjnych lub niedomówień.
„Przebacza się i puszcza w niepamięć popełnione do dnia wejścia ustawy w życie, przestępstwa określone w art. 127–130 i 132 kodeksu karnego (przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej) oraz pozostające z nimi w zbiegu kumulatywnym przestępstwa określone w art. 265 i 266 par. 2 kk (ujawnienie tajemnicy państwowej i służbowej)” – czytamy na wstępie. Wymienione zbrodnie to tzw. zdrada główna (której celem jest pozbawienie Polski niepodległości, oderwanie części obszaru lub zmiana ustroju przemocą), zamach stanu, zdrada dyplomatyczna, szpiegostwo i tzw.
Polityka
8.2000
(2233) z dnia 19.02.2000;
Wydarzenia;
s. 15
