Pieniędzmi obraca państwowe przedsiębiorstwo pod nazwą FS Holding Korporacja Finansowo-Przemysłowa. Firma jest wyjątkowa, prawdopodobnie nie ma w Polsce odpowiednika. Powstała w 1995 r. z części Fabryki Samochodów Ciężarowych w Lublinie, której nie chcieli przejąć Koreańczycy z Daewoo. Zakładano, że Przedsiębiorstwo Państwowe Fabryka Samochodów (taką nazwę firma nosiła na początku, chociaż rzecz jasna żadnych samochodów już nie produkowała) zaspokoi roszczenia wobec dawnej FSC, po czym ulegnie likwidacji. Koreańczycy przekazali m.in. na zaspokojenie roszczeń 17 mln dolarów.
Szefową PP FS została Wanda Włoch, wcześniej dyrektor finansowy FSC. Szybko okazało się, że firma zamiast zwijać żagle wypłynęła na pełne morze. Pani Włoch lokowała pieniądze w obligacjach i krótkoterminowych papierach wartościowych, umieszczała je na kontach, tworzyła spółki zależne od FS. Prowadziła aktywną polityką finansową. Majątek przewidzianej do likwidacji FS przyrastał, mimo że roszczenia byłych pracowników FSC i użytkowników furgonetek Żuk zaspokajano. W 1998 roku zmieniono nazwę firmy na FS Holding. Już nikt nie wspominał o likwidacji zatrudniającego ponad 300 osób (wraz ze spółkami zależnymi) przedsiębiorstwa. Lubelscy notable z wojewodą na czele (Urząd Wojewódzki jest dla FS organem założycielskim, wojewoda nadzoruje i odpowiada za działalność) zrozumieli, że firma to łakomy kąsek.
Wielki skok
Do spożywania owoców sukcesu przystąpiono już bez Wandy Włoch. W 1998 r. wojewoda Krzysztof Michalski (AWS) odwołał ją bez podania przyczyn. Pani Włoch oświadczyła w wywiadzie prasowym, że spotkała ją kara, bo nie chciała przekazać państwowych pieniędzy na samorządową kampanię wyborczą AWS. W obronie Wandy Włoch (znanej w Lublinie także z działalności w Solidarności) wybuchł strajk pracowników FS, ale decyzji nie zmieniono.