Ogłoszony w 1981 r. stan wojenny podzielił środowisko twórców. Na fali patriotycznego uniesienia powstało wprawdzie wiele dzieł żarliwych, ale kiepskich, dobrze wyglądających w kościelnych kruchtach, ale z czasem nie wytrzymujących standardów stawianych wartościowej sztuce. Na szczęście powstało także wiele prac ważnych i wybitnych. Wiele z nich zebrano na jubileuszowej (25 lat) wystawie „Sztuka stanu wojennego” zorganizowanej we wrocławskim Muzeum Narodowym. Zebrane prace są świadectwem najróżniejszych postaw twórczych wobec ówczesnej rzeczywistości. A więc od pełnej powagi i odwoływania się do symboliki chrześcijańskiej (Rodziński, Tchórzewski, Kalina, grupa Wprost), przez rejestrowanie świata pustego, przerażającego i zdominowanego przez totalitaryzm (Dwurnik, członkowie Gruppy, Kwiek-Kulik) lub ucieczkę w pop-kulturową groteskę i kpinę (Luxus), aż po niemal karnawałowe happeningi Pomarańczowej Alternatywy. Nadzieja miesza się na wystawie ze zwątpieniem, bezsilność z determinacją, strach z odwagą. Efektowne przypomnienie tamtych czasów i emocji, które targały zarówno artystami, jak i całym narodem.
Piotr Sarzyński
Sztuka stanu wojennego
, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, wystawa czynna do 28 stycznia 2007