Zainteresowanie postacią Władysława Szpilmana nie gaśnie. Podtrzymuje je firma Sony; po wydaniu ścieżki z filmu „Pianista” i płyty z nagraniami samego artysty wydała wykonania jego dzieł przez innych muzyków. Mamy tu przedwojenną neoklasyczną suitę na fortepian „Życie maszyn” (nuty odnalazły się niedawno), gershwinowskie Concertino na fortepian i orkiestrę (trudno uwierzyć, ale to właśnie tę muzykę pisał Szpilman we wrześniu 1939) i kilka powojennych utworów: piosenki dla dzieci w opracowaniu fortepianowym bliskie podobnym dziełkom Lutosławskiego oraz parę utworów orkiestrowych w stylu iście hollywoodzkim. Naśladujący Chopina Mazurek, zamykający całość, to fragment wielkiego przeboju z warszawskiego getta, śpiewanego wówczas przez Wierę Gran (tu – w wersji fortepianowej). Muzyka lekka, łatwa i przyjemna, a przy tym świetnie zrobiona; pianistce tylko przydałoby się więcej poczucia swingu.
Władysław Szpilman, Works for Piano&Orchestra.
Ewa Kupiec, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, dyr. John Axelrod. Sony Classical&DeutschlandRadio Berlin 2004
Dorota Szwarcman
++ dobre
+ średnie
– złe