Przystanek Woodstock po raz drugi zacumował w 18-tysięcznym Kostrzynie, przy granicy z Niemcami (wcześniej siedmiokrotnie gościły go Żary). Przed rokiem Przystanek budził w nadodrzańskim mieście duże kontrowersje, zbierano podpisy pod protestem przeciw imprezie, ale zapewne jej spokojny przebieg sprawił, iż w tym roku konfliktu nie było.
Przez dwa dni wystąpiło blisko 30 wykonawców, gwiazdą był niemiecki zespół Die Toten Hosen, z którym zresztą pokłócił się Owsiak, zabraniając mu bisowania. (Poszło o odłączony kabel, który uniemożliwił rejestrację koncertu. Owsiak oskarżył techników zespołu o sabotaż. Wszystko okazało się nieporozumieniem i w końcu Owsiak i muzycy podali sobie ręce). Koncerty rozpoczynały się o 15, kończyły późno w nocy. Przystanek był wielkim przedsięwzięciem organizacyjnym. Fundacja WOŚP, jak informuje burmistrz Kostrzynia Andrzej Kunt, zainwestowała w wodociągi miejskie i trakcję elektryczną. Dla uczestników przygotowano 400 kranów z wodą, 600 przenośnych toalet, 80 aparatów telefonicznych, bankomat, punkt pocztowy, biuro rzeczy znalezionych, kilkadziesiąt stoisk gastronomicznych, ogródek piwny (piwo do 4,5 proc., wódka i wino zabronione w całym mieście). Za odnoszenie do punktów skupu posegregowanych śmieci miasto płaciło po złotówce od worka.
Porządku pilnowali młodzi ludzie z tzw. Pokojowego Patrolu. Rozstawiono wieże obserwacyjne. Miasto było przygotowane na postawienie namiotów przez 100 tys. osób, ale na poszczególne koncerty przybyło w sumie, według różnych szacunków, od 150 do nawet 300 tys. młodych ludzi, w tym wielu Niemców.
Jak zwykle tematem stały się narkotyki. Jeszcze przed rozpoczęciem imprezy policjanci, funkcjonariusze Służby Ochrony Kolei i celnicy, z użyciem specjalnie tresowanych psów, kontrolowali pociągi wiozące uczestników Przystanku i zatrzymali 27 osób, u których znaleźli ponad 100 działek marihuany, amfetaminy i haszyszu, a także kilkadziesiąt fajek do palenia „trawy”.