Zanim Sylwia Bogacka pozwała do sądu francuski hipermarket i za utracone zdrowie zażądała od Géant Polska ponad pół miliarda starych złotych, zdążyła usłyszeć, że kasjerka w sklepie wcale nie musi liczyć. Musi tylko dobrze jeździć na wrotkach.
Wśród istniejących w Polsce ponad pięciuset super- i hipermarketów francuskie świątynie handlu wyraźnie kontrastują z nudną architekturą niemieckich molochów. Są kolorowe i pachnące. W żadnym niemieckim czy holenderskim sklepie nie znajdzie się ochroniarzy w tak dobrze skrojonych garniturach. Ani wrotkarek.
Wrotkarka musi być szczupła - najlepiej do 60 kilogramów - niska i pracowita. Przypina się ją do kółek na siedem godzin. Wrotkarka powinna: uśmiechać się, sprawdzać kody kreskowe, doradzić klientom, gdzie znajdą groszek w puszce i pilnować, by cukier nie leżał obok marynowanych śledzi. Przede wszystkim jednak powinna jeździć. Nawet gdy nie bardzo ma na to ochotę.
Latem 1997 r. 24-letnia dziś Sylwia Bogacka doszła do wniosku, że nie chce już studiować księgowości na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Postanowiła znaleźć pracę, aby zarobić na kolejne studia. Dokładniej - na psychologię.
- Kiedy zobaczyłam ogłoszenie, że nowy hipermarket szuka pracowników, pomyślałam, że to najlepszy moment, by upiec dwie pieczenie - mówi. - Z jednej strony nieskomplikowana, za to stała praca u zachodniego potentata, z drugiej doskonała okazja do studiowania ludzkich zachowań w warunkach lukrowanej rzeczywistości. Dla mnie - bomba. 20 października 1997 r. Sylwia przeszła rozmowę kwalifikacyjną i została przyjęta do Géanta na trzymiesięczny okres próbny. Zgodnie z umową o pracę - w charakterze kasjerki.
- Problemy zaczęły się w kilka dni później. Nieoczekiwanie kierowniczka kas oznajmiła nam, że będziemy pracować na wrotkach - opowiada. - Większość z nas była przerażona. W umowie o pracę nie było ani słowa na temat wrotek, a o jeździe w butach z kółkami miałyśmy podobne pojęcie co o sterowaniu odrzutowcem. Próbowałyśmy protestować. Nie chcecie, panienki, założyć wrotek?