Skrót VHS (ang. Video Home System, znany też jako Vertical Helical Scan) to przeznaczony dla rynku konsumenckiego popularny standard zapisu i odtwarzania obrazu, wykorzystujący kasety wideo. Japońska firma JVC wprowadziła go na rynek we wrześniu 1976 r. W latach osiemdziesiątych VHS wygrał z konkurencyjnymi formatami Betamax oraz Video 2000 (firmy Philips), które były zdecydowanie lepsze, ale o jego zwycięstwie zadecydowała niska cena oraz błędy firmy SONY – kupując licencję na VHS zrezygnowała ona z własnego systemu Betamax. Do końca 2003 r. VHS niepodzielnie królował na rynku, ale przegrał wtedy ze znacznie lepszymi systemami VCD (Video Compact Disc) i DVD (Digital Versatile Disc), które stawały się coraz powszechniejsze. Od czerwca 2006 r. wielkie firmy zajmujące się dostarczaniem na rynek filmów nie stosują już w ogóle systemu VHS. Popularne magnetowidy i kasety VHS są jednak dalej używane, ponieważ wielu filmów dotychczas nie przegrano na DVD.