Zbyt wysoki cholesterol? Cukier w moczu? A może lekarz na podstawie wyników morfologii rozpoznał właśnie anemię? Decyzja zapadła: trzeba się leczyć! Ale czy na pewno? Sporo takich kuracji, rozpoczętych na podstawie samych analiz biochemicznych krwi i moczu, może się okazać całkowicie niepotrzebnych, bo wyniki zostały pomyłkowo zawyżone albo – z winy niewłaściwego pobrania lub transportu – wypaczone w laboratorium.
O tym, że w dwóch laboratoriach wykonujących badanie próbki krwi wyniki mogą się różnić o kilkanaście procent, a w ciągu czterech dni poziom cholesterolu wzrosnąć ze 161 do 260 mg/dl (czyli o 62 proc.!), przekonała się nasza czytelniczka. Ponieważ zaniepokoiły ją wyniki, badanie powtórzyła po 10 dniach w innej pracowni, a gdy różnice okazały się zdumiewające, cztery dni później jeszcze raz zweryfikowała je w obu tych miejscach. I wszystkie rezultaty znacząco różniły się między sobą. – Gdyby mieściły się w granicach normy, machnęłabym ręką. Ale ponieważ jednego dnia mój cholesterol był prawidłowy, a cztery dni później kwalifikował się do rozpoczęcia kuracji, byłam zaskoczona – opowiada.
Eksperci skłonni są przyznać jej rację, choć nie bez zastrzeżeń. Cholesterol należy do bardziej stałych parametrów oznaczanych w surowicy krwi, więc to raczej nieprawdopodobne, by na skutek diety lub leków jego wartość w ciągu kilku dni zmieniła się aż o 100 mg/dl. Pomyłki laboratorium wykluczyć się więc nie da. Jednak dr Marta Faryna, wojewódzki konsultant na Mazowszu w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej, ma wątpliwości: czy pacjentka przed oddaniem krwi była przez 16 godzin na czczo i czy nie przyjmowała w tym czasie dużych dawek witaminy C, która mogła wypaczyć wynik? Poinformowani przez naszą czytelniczkę dyrektorzy placówek, w których wykonała analizy, w ogóle nie przejęli się jej skargą.