Pandemia dotyka każdej dziedziny naszego życia. Na podsumowania tego, jak wpłynie na gospodarkę, społeczeństwo, kulturę etc., przyjdzie czas. Już jednak warto mieć świadomość pewnych potencjalnych skutków.
Aby móc mówić o zakończeniu pandemii, trzeba zrozumieć pojęcie odporności zbiorowej. Kiedy ją uzyskamy, będziemy mogli bezpiecznie wyjść z domów i wznowić normalne życie.
OIOM jest organizowany w budynku z początku XX w. Respiratory to stare klekoty. Wszystkiego brakuje – opowiada rezydent anestezjologii ze szpitala jednoimiennego w zachodniej Polsce.
Zaczęło się kneblowanie ust środowisku medycznemu. Władzy nie podoba się, że szeregowi pracownicy i konsultanci krytykują ją za bezczynność i chaos.
Na razie jeszcze bawimy się w kwarantanny. Ale za chwilę to będzie niemożliwe. Zakażony czy nie, trzeba będzie pracować – opowiada doświadczony lekarz, specjalista anestezjologii i intensywnej terapii.
I jak na tym tle wypada Polska? Jak na 38-milionowe społeczeństwo mamy wciąż relatywnie małą liczbę potwierdzonych zakażeń. Ale czy są to liczby wiarygodne?
Czy lekarze, diagności i pielęgniarki wytrzymają ten maraton, skoro coraz więcej osób opada z sił, a mety nie widać?
WHO zaleca zwiększanie liczby badań na obecność SARS-CoV-2. Czym się różni test molekularny od przesiewowego i dlaczego na tych pierwszych powinno nam teraz najbardziej zależeć?
O przygotowaniu szpitali i lekarzy na epidemię koronawirusa mówi prof. Robert Flisiak, prezes Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych.
Władza robi wiele, aby korona jej z głowy nie spadła, ale z koronawirusem może być w Polsce jeszcze różnie. Ostatecznie zawsze będzie można powiedzieć: „No to mamy koronawiruska, ale to wina Kopacz i Tuska”.