Rozmowa z dr. n. med. Jarosławem Derejczykiem o zgubnych wpływach pandemii na pokolenie seniorów, pułapkach telemedycyny i o tym, kto nas wyleczy z powikłań covidu.
Od 1 lipca nie będzie limitów ograniczających liczbę porad specjalistów. Minister zdrowia Adam Niedzielski łudzi pacjentów, że dzięki temu skrócą się kolejki. Nic z tego, bo w poradniach nie ma kto leczyć.
Minister „nic na stole nie położył” i próbował protestujące ograć. Na spotkanie ostatniej szansy z przedstawicielkami Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, bez ich wiedzy, doprosił NSZZ „Solidarność” oraz OPZZ. Coraz goręcej robi się w publicznej ochronie zdrowia.
Po raz kolejny dowiedzieliśmy się, że wirus jest w odwrocie, więc pora na prezentację Polskiego Ładu i powrót do normalności. Program powinien nie tylko pomóc wydobyć gospodarkę z recesji, ale także ją „zazielenić”, uczynić przyjazną dla klimatu. Tymczasem Polski Ład bardziej przypomina partyjny program wyborczy finansowany za unijne pieniądze.
Rozmawiamy z pielęgniarką i ratownikiem ze szpitala tymczasowego na MTP w Poznaniu, gdzie 30 marca zabrakło tlenu. Sprawę opisaliśmy niedawno w „Polityce”, trwa sekcja zwłok zmarłych pacjentów, prokuratura prowadzi dochodzenie.
Zabrakło tlenu. Ktoś krzyknął, żeby wszyscy biegli do łóżek ratować, bo pacjenci się duszą. W halach Międzynarodowych Targów Poznańskich, gdzie mieści się szpital tymczasowy, rozegrał się dramat.
Zmienił się sposób pozyskiwania leku, który może pokonać burzę cytokinową w przebiegu covid-19. Szpitale nie mogą już składać zamówień u producenta i po prostu kupić tyle, ile im potrzeba.
Zapotrzebowanie na tlen medyczny w ostatnich tygodniach wzrosło sześciokrotnie. Szpitale wstrzymują przyjęcia chorych, a firmy alarmują, że dochodzą do granic możliwości produkcyjnych.
Rząd PiS sprywatyzował zdrowie cichcem, deklarując się jednocześnie jako zawzięty wróg komercjalizacji. Jakież pole do popisu dla opozycji! Szkoda, że z tego nie korzysta.
Na protestujących wyleje się fala hejtu. Bo kto do ich protestu odniesie się ze zrozumieniem, gdy tak wielu chorym nie można pomóc ze względu na dramatyczny brak lekarzy, a ci, którzy mogliby leczyć, odchodzą od łóżek, gdyż własne egzaminy są dla nich ważniejsze?