Tragedia w Krakowie to krzyk o opamiętanie. Kiedy zaczniemy chronić tych, którzy nas ratują?

29 kwietnia 2025

35-letni mężczyzna zaatakował nożem jednego z lekarzy, gdy ten przyjmował pacjentkę w swoim gabinecie w Szpitalu Uniwersyteckim. Mimo operacji ratującej życie lekarz zmarł. Kraków, 29 kwietnia 2025 r. Jakub Włodek / Agencja Wyborcza.pl

Dzisiejszy poranek w Krakowie zapisze się czarnymi literami w historii polskiej ochrony zdrowia. W Szpitalu Uniwersyteckim zamordowany przez pacjenta został lekarz, który poświęcił życie ratowaniu innych.

I to nie jest pojedynczy incydent! To kulminacja narastającej fali agresji, która od pewnego czasu zalewa placówki medyczne, zamieniając szpitale (najczęściej oddziały ratunkowe, izby przyjęć, ale też przychodnie) w pola bitew. Jak długo jeszcze będziemy udawać, że to tylko wyjątki? Czy personel medyczny, nie wyłączając z tej grupy ratowników, ma płacić zdrowiem, a czasem życiem, za system, który nie potrafi ich chronić?

Czytaj także: Oleśnica, najbardziej hejtowany szpital w kraju. Dr Jagielska mówi o tysiącach gróźb, w tym śmierci

Nasilenie agresji wobec personelu medycznego

Pacjenci, sfrustrowani długimi kolejkami, niedofinansowaniem ochrony zdrowia i chaosem organizacyjnym, coraz częściej przekraczają granice. Agresja słowna, wyzwiska i groźby są na porządku dziennym, jak można usłyszeć od lekarzy, pielęgniarek oraz zespołów ratownictwa medycznego. Coraz częściej dochodzi do rękoczynów, a nawet, jak dziś, do morderstw. Trzy miesiące temu w Siedlcach został śmiertelnie ugodzony nożem przez pijanego mężczyznę ratownik medyczny.

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych, w których uczestniczyło 817 respondentek, doświadczenie agresji podczas wykonywania pracy potwierdziło aż 768 badanych. W badaniu przeprowadzonym przez K. Szwamel i L. Sochacką (podaję za artykułem A. Gałęskiej-Śliwki, opublikowanym w periodyku „Prokuratura i Prawo” w 2024 r.

Paweł Walewski

Absolwent Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (obecnie Śląskiego Uniwersytetu Medycznego) oraz Wydziału Dziennikarstwa UW. Od 1996 r. na stałe w tygodniku „Polityka”, gdzie zajmuje się tematyką zdrowotną i społeczną, ale jest również dziennikarzem naukowym, popularyzującym osiągnięcia polskiej i zagranicznej medycyny. Poza „Polityką” publikuje m.in. w miesięczniku „Wiedza i Życie”, portalu „Cancerworld”, magazynie Okręgowej Izby Lekarskiej „Puls”. Laureat wielu krajowych i międzynarodowych nagród prasowych, m.in. Grand Press, The Best European Cancer Reporter Award, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Niemieckich Dziennikarzy Medycznych. Za swoją działalność promującą edukację zdrowotną otrzymał tytuł Dziennikarza Medycznego Roku 2021, Rzecznika Chorych na Raka i nagrodę Czerwonej Kokardki przyznawaną przez środowiska osób żyjących z HIV/AIDS oraz „Złote Pióro Farmacji”.