Najbliższa galaktyka - jeszcze bliżej
9 zdjęć
Wielki Obłok Magellana - nieregularna i karłowata galaktyka nieba południowego, orbitująca wokół naszej Mlecznej Drogi - znajduje się w odległości 162 980 lat swietlnych. Wyliczył tak międzynarodowy zespół astronomów, korzystający z kilku teleskopów naziemnych - m in. na Hawajach i w Chile. Pomiar dystansu charakteryzuje się dokładnością do 2 proc. Dotychczas sądzono, że Wielki Obłok Magellana leży dalej - ok 200 tys lat świetlnych. Tak dokładny pomiar ma duże znaczenie dla badaczy nieba, gdyż może być wykorzystywany jako stała służąca do wyznaczania innych odległości kosmicznych oraz tempa rozszerzania się naszego lokalnego Wszechświata. Poza tym, że galaktyka ta jest bardzo blisko ma ona też dodatkowe walory. Obserwuje się w niej bardzo nasilone procesy gwiazdotwórcze, które pozwalają uczonym sledzić zjawisko narodzin i ewolucji gwiezdnych populacji. Oto Wielki Obłok Magellana.
-
Wielki i Mały Obłok Magellana. Wielki leży bliżej niż Mały. Masa Wielkiego to 20 miliardów Słońc. Małego to kilkaset milionów. Zdjęcie pochodzi z okolicy teleskopu VLT na Atakamie w Chile.
-
M. Meixner (STScI) and the SAGE Legacy Team / NASA/JPL - Caltech
Wielki Obłok Magellana. Zdjęcie składa się z obrazu w podczerwieni i ujęcia optycznego. Pozchodzi z teleskopu kosmicznego Spitzer. Niebieskie obszary to formacje starszych gwiazd. Czerwone i brązowe to mgławice oświetlone promieniowaniem gwiezdnym.
-
Jesus Maiz Apellaniz / ESA/NASA
Wielki Obłok posiada liczne bąble rozżarzonego gazu. Jeden z największych - LHA 12-N 11 - ma średnicę około 1000 lat świetlnych. Jego kształt i barwa dowodzą, że rodzi sie w nim mnóstwo nowych gwiazd. Zdjęcie z telskopu Hubblea.
-
Mały Obłok Magellana. Leży 210 tys. lat świetlnych od nas. Na zdjęciu region formacji gwiazd oznaczony symbolem NGC 346. Zawiera wiele masywnych gwiazd i gromad gwiezdnych. Ma średnicę ok. 200 lat świetlnych.
-
M.-R. Cioni/VISTA Magellanic Cloud Survey / ESO
Mgławica Tarantula w Wielkim Obłoku. Jej świetliste ramiona przypominaja nogi pająka, stąd nazwa. To najbardziej aktywny, gwiazdotwórczy rejon w całej Grupie Lokalnej, czyli gromadzie galaktyk, do których należy też nasza Mleczna Droga.
-
NASA/ESA / Hubble Heritage Team
Wielki Obłok Magellana. Ogromna otoczka gazowa będąca pozostałością po eksplozji supernowej. Ma śrdenice 23 lat świetlnych i rozszerza się z prędkością 18 milionów km/h.
-
Koncentracja gorącego gazu LHA 120-N 11 w Wielkim Obłoku Magellana. Bliższe ujęcie.
-
Obłoki biorą swoją nazwę od Ferdynanda Magellana, który obserwował je podczas swojej wyprawy dookoła świata. Znane były jednak też starożytnym astronomom arabskim oraz Aborygenom.
-
Mgławica Tarantula. Jej struktura jest częściowo uformowana wpływem wybuchu gwiazdy supernowej NGC 2060. To wąskie struktury gazu i pyłu widoczne w lewej części ujęcia. Telskop Hubblea.