1. Jarosław Kamiński, Tylko Lola, GW Foksal. Opowieść o losach dwóch kobiet uwikłanych w powojenną historię Polski, od przedwojennego komunizmu i anarchizmu po rok 1968. Kamiński pokazuje losy przecięte i niemożliwe do scalenia w żaden sposób.

2. Anna Bikont, Sendlerowa. W ukryciu, Czarne. Napisano o Irenie Sendlerowej wiele, ale tak poważnej, penetrującej wszystkie dostępne źródła książki, pozwalającej się pozbyć wielu złudzeń o przeszłości, jeszcze nie było.

3. Klementyna Suchanow, Gombrowicz. Ja, geniusz (tom 1 i 2), Czarne. Pierwsza pełna biografia pisarza, szczegółowa i precyzyjna. Odkrywa nieznane fakty, ale – co najważniejsze – pozwala zbliżyć się do Gombrowicza, który dziś jest niezwykle aktualny.

4. Paweł Sołtys, Mikrotyki, Czarne. Dla jednych opowiadania Pawła Sołtysa łączą się z piosenkami Pablopavo, dla innych to zupełnie coś innego. Dość, że dostaliśmy znakomity, dojrzały debiut.

5. Marcin Wicha, Rzeczy, których nie wyrzuciłem, Karakter. Ta książka to esej osobisty, bo opowiada o matce, o śmierci, o porządkowaniu rzeczy, książek i wspomnień. I przede wszystkim o słowach i milczeniu.

6. Tomasz Pułka, Wybieganie z raju, Biuro Literackie. W tym tomie znalazły się wszystkie wiersze zmarłego 5 lat temu poety, w tym rzeczy dotąd nieznane. I w tej całości lepiej widać niezwykłość jego poezji – poszukiwanie, ryzyko poetyckie i namysł nad językiem.

7. Natasza Goerke, Tam, Wydawnictwo Czarne. „Tam” to zbiór esejów, osobista podróż ku źródłom fascynacji Nepalem. Powaga miesza się co chwila z ironią, poezja z filozofią, duchowość ze sprawami przyziemnymi.

8. Renata Lis, Lesbos, Sic! Można czytać jej książkę jako zbiór historii miłosnych, można także – jako opowieść o wyzwalaniu się z obyczajowych okowów, można wreszcie – jako esej o literaturze.

9. Martyna Bunda, Nieczułość, Wydawnictwo Literackie. Jeden z najciekawszych debiutów tego roku. Powieść o kilku pokoleniach kobiet na Kaszubach, gdzie huragany historii i polityki XX w. były wyjątkowo dotkliwie.

10. Anna Cieplak, Lata powyżej zera, Znak Literanova. Opowieść o dorastaniu na osiedlu na początku lat dwutysięcznych to nie tylko portret pokolenia, ale próba pozytywnego obrazu osiedla, rodziny i wspólnoty sąsiedzkiej – rzadki w polskiej literaturze.

11. Ewa Winnicka, Był sobie chłopczyk, Wydawnictwo Czarne. Ciało chłopca znaleziono w 2010 r. w cieszyńskim stawie. To opowieść o zaginionym dziecku, którego nikomu nie brakowało. Winnicka z wielką dyscypliną relacjonuje sprawę, odsłania problemy systemowe, unika tanich wzruszeń – i wzrusza.

12. Mikołaj Grynberg, Rejwach, Wydawnictwo Nisza. Autor książek dokumentalnych o ocalonych z Holokaustu i traumie przekazanej kolejnym pokoleniom wydał zbiór poruszających małych próz. To fikcja, którą czyta się jak dokument.

13. Zygmunt Miłoszewski, Jak zawsze, W.A.B. Udany transfer autora powieści kryminalnych do literatury obyczajowej, która jest historią alteranatywną Polski. Szczególnie uderza starannie wymyślony portret Warszawy lat 60.