Najlepsze polskie książki 2017 roku

Podsumowanie Justyny Sobolewskiej.

materiały prasowe <b>1. Jarosław Kamiński, Tylko Lola, GW Foksal</b>. Opowieść o losach dwóch kobiet uwikłanych w powojenną historię Polski, od przedwojennego komunizmu i anarchizmu po rok 1968. Kamiński pokazuje losy przecięte i niemożliwe do scalenia w żaden sposób.

Polityka <b>2. Anna Bikont, Sendlerowa. W ukryciu, Czarne</b>. Napisano o Irenie Sendlerowej wiele, ale tak poważnej, penetrującej wszystkie dostępne źródła książki, pozwalającej się pozbyć wielu złudzeń o przeszłości, jeszcze nie było.

mat. pr. <b>3. Klementyna Suchanow, Gombrowicz. Ja, geniusz (tom 1 i 2), Czarne</b>. Pierwsza pełna biografia pisarza, szczegółowa i precyzyjna. Odkrywa nieznane fakty, ale – co najważniejsze – pozwala zbliżyć się do Gombrowicza, który dziś jest niezwykle aktualny.

materiały prasowe <b>4. Paweł Sołtys, Mikrotyki, Czarne</b>. Dla jednych opowiadania Pawła Sołtysa łączą się z piosenkami Pablopavo, dla innych to zupełnie coś innego. Dość, że dostaliśmy znakomity, dojrzały debiut.

Karakter/Polityka <b>5. Marcin Wicha, Rzeczy, których nie wyrzuciłem, Karakter</b>. Ta książka to esej osobisty, bo opowiada o matce, o śmierci, o porządkowaniu rzeczy, książek i wspomnień. I przede wszystkim o słowach i milczeniu.

Biuro Literackie/materiały prasowe <b>6. Tomasz Pułka, Wybieganie z raju, Biuro Literackie</b>. W tym tomie znalazły się wszystkie wiersze zmarłego 5 lat temu poety, w tym rzeczy dotąd nieznane. I w tej całości lepiej widać niezwykłość jego poezji – poszukiwanie, ryzyko poetyckie i namysł nad językiem.

materiały prasowe <b>7. Natasza Goerke, Tam, Wydawnictwo Czarne</b>. „Tam” to zbiór esejów, osobista podróż ku źródłom fascynacji Nepalem. Powaga miesza się co chwila z ironią, poezja z filozofią, duchowość ze sprawami przyziemnymi.

materiały prasowe <b>8. Renata Lis, Lesbos, Sic!</b> Można czytać jej książkę jako zbiór historii miłosnych, można także – jako opowieść o wyzwalaniu się z obyczajowych okowów, można wreszcie – jako esej o literaturze.

materiały prasowe <b>9. Martyna Bunda, Nieczułość, Wydawnictwo Literackie</b>. Jeden z najciekawszych debiutów tego roku. Powieść o kilku pokoleniach kobiet na Kaszubach, gdzie huragany historii i polityki XX w. były wyjątkowo dotkliwie.

materiały prasowe <b>10. Anna Cieplak, Lata powyżej zera, Znak Literanova</b>. Opowieść o dorastaniu na osiedlu na początku lat dwutysięcznych to nie tylko portret pokolenia, ale próba pozytywnego obrazu osiedla, rodziny i wspólnoty sąsiedzkiej – rzadki w polskiej literaturze.

materiały prasowe <b>11. Ewa Winnicka, Był sobie chłopczyk, Wydawnictwo Czarne</b>. Ciało chłopca znaleziono w 2010 r. w cieszyńskim stawie. To opowieść o zaginionym dziecku, którego nikomu nie brakowało. Winnicka z wielką dyscypliną relacjonuje sprawę, odsłania problemy systemowe, unika tanich wzruszeń – i wzrusza.

mat. pr. <b>12. Mikołaj Grynberg, Rejwach, Wydawnictwo Nisza</b>. Autor książek dokumentalnych o ocalonych z Holokaustu i traumie przekazanej kolejnym pokoleniom wydał zbiór poruszających małych próz. To fikcja, którą czyta się jak dokument.

materiały prasowe <b>13. Zygmunt Miłoszewski, Jak zawsze, W.A.B.</b> Udany transfer autora powieści kryminalnych do literatury obyczajowej, która jest historią alteranatywną Polski. Szczególnie uderza starannie wymyślony portret Warszawy lat 60.