Język polski jest tak zwinny, że biedny angielski goni go zdyszany – mówi Antonia Lloyd-Jones, tłumaczka m.in. powieści „Prowadź swój pług przez kości umarłych” Olgi Tokarczuk nominowanej do Międzynarodowej Nagrody Bookera.
Reporterską opowieścią o zdegenerowanej amerykańskiej metropolii Charlie LeDuff podbił świat. Teraz chce opisać to, co się dzieje w Europie. Na razie przyjeżdża do Polski.
Naukowcy stworzyli, ku swemu zaskoczeniu, model sztucznej inteligencji tak świetnie piszącej teksty, że w obawie przed konsekwencjami ukryli go w najgłębszej szufladzie.
W literaturze zbrodnie i humor już się wdzięcznie splatały. Trend odżywa, jakby na przekór mrocznym skandynawskim opowieściom. I ponurym czasom.
Można spojrzeć na wyniki badań Biblioteki Narodowej z innej perspektywy i ucieszyć się, że czytelnictwo przynajmniej nie spada w szybkim tempie. Ale to marna pociecha.
Wybór lektur na tegoroczne Narodowe Czytanie nie jest zły. Oczywiście o ile upieramy się, że ma to być tylko ludyczno-patriotyczna impreza, niewiele mająca wspólnego z promocją czytelnictwa.
Jonathan Littell w nowej książce znowu pokazuje sceny wojenne, w których przemoc i gwałt przechodzą w orgie. Ale ten kalejdoskop, ilustracja jego teorii o potworności ludzi, szybko nuży i odstręcza.
Wychodzi na to, że najpopularniejsza bywa nie literatura, lecz książki nieliterackie, celebryckie.
Pisarze i pisarki próbują odpowiedzieć na pytanie, jaka przyszłość czeka Stany Zjednoczone. Mało optymistyczne to wizje.
Serhij Żadan napisał ważną i literacko znakomitą powieść „Internat” o cywilach podczas wojny. Ważną dla nas i dla Europy, bo ta wojna toczy się tuż obok.