Recenzja książki: Lucy Rose, „Jagnię”

Brytyjska pisarka nie stawia na fabularne zaskoczenia, za to nadaje swojej powieści kształt bardzo mrocznej, perwersyjnej i głęboko przejmującej baśni.

Na skraju lasu, z dala od ciekawskich sąsiadów i uczęszczanych szlaków, mieszkają 11-letnia Margot i jej matka Ruth. Żyją skromnie, starają się nie rzucać w oczy. Kobieta okazjonalnie przyjmuje kochanków, dziewczynka chodzi do szkoły, lecz nie nawiązuje bliskich relacji. I tylko gdy nadarzy się okazja – zagubieni w lesie wędrowcy, młodzi ludzie, którzy uciekli z domu – Ruth i Margot zapraszają ich do domu, by nasycić nieposkromiony głód ich mięsem. „Jagnię”, debiutancka powieść Lucy Rose, wpisuje się w prężny nurt młodego feministycznego horroru. 

Lucy Rose, Jagnię, przeł. Dawid Świonder, Wydawnictwo StoryLight, Kraków 2025, s. 320