Główna religia Indii nazywana jest przez tamtejszych wyznawców Wiecznym Prawem. Termin „hinduizm” skonstruowali 150 lat temu Anglicy, określając nim jednocześnie wierzenia i sposób życia. Podkreślili tę dwoistość, bo w kulturze europejskiej ona nie występuje.
W Indiach wszystko jest inne. One same nazywają się w sanskrycie Bharat, a Indie to angielska pochodna perskiego zniekształcenia Sindh (Hind), które jest nazwą prowincji Pakistanu. Rzeczownik Hind przynieśli do Bharatu muzułmanie w VIII w., bo trudno im było wymówić słowo Sindhu, co znaczy ziemie nawadniane przez rzekę Indus. A więc Indie pojawiły się na początku i końcu łańcucha przekształceń językowych Indus-Sindhu-Hind-Indie. Indusami nazywamy mieszkańców Indii wyznających wiele różnych religii, a hindusami tych Indusów, którzy wyznają i praktykują hinduizm.
Niezbędnik Inteligenta
„Religie świata”
(100157) z dnia 04.11.2019;
Oblicza religii;
s. 68
Oryginalny tytuł tekstu: "Wieczne Prawo"
