O Polityce

63. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” | 18-26 września 2020

materiały prasowe / materiały prasowe
Muzyka jest językiem, ale i język niesie własną muzykę. W festiwalowych koncertach oba te żywioły będą przeplatać się na różne sposoby, dotykając kwestii takich jak: rola słowa w muzyce – słowo wtopione w muzykę i muzyka wtopiona w słowo – język muzyki, muzyka języka – muzyki i języka elementy wspólne – specyfika struktur – gramatyka muzyki, architektura tekstu – podobieństwo funkcji – muzyka a informacja – komunikacja poprzez muzykę – środki przekazu – „mowa” muzyki w perspektywie społecznej – sztuka czasu zarazy: muzyka domowa. Wszystkie te kwestie zgłębić będą mogli uczestnicy 63. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Wydarzenie startuje już 18 września i potrwa do 26 września.

Koncerty, performanse, teatr dźwięku, różne formuły opery, intermedia, improwizacje, formy radiowe (w 95-lecie Polskiego Radia) i internetowe, spotkania, warsztaty kompozytorskie / niemal 50 festiwalowych wydarzeń / polska kompozytorska młoda generacja / postaci specjalne: Mark Andre, François Sarhan, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, François-Bernard Mâche, Peter Ablinger, Juliana Hodkinson, Joanna Woźny / 50 kompozytorek i kompozytorów, z których 23 po raz pierwszy na Festiwalu, 23 światowe premiery w tym zamówienia Festiwalu / 5 orkiestr, 2 chóry, 9 zespołów, solistki i soliści / radio festiwalowe / 13 miejsc wydarzeń - oto, co czeka na miłośników muzyki współczesnej w ramach tegorocznej „Warszawskiej Jesieni”.

W programie festiwalu relacje muzyki i języka ukazane zostaną publiczności m.in.: poprzez słowo w nowej operze François Sarhana; testy reklam w „Pubs-Reklamen” Georges’a Aperghisa; performans słowno-muzyczny duetu ElettroVoce Agaty Zubel i Cezarego Duchnowskiego; matrycę języka w muzyce François-Bernarda Mâche’a, którego badania nad językami i muzyką są bardzo głębokie i dla twórczości tego kompozytora charakterystyczne; fuzję sampli słownych i trans-gatunkowej muzyki autorstwa Juliany Hodkinson w utworze „...can modify completely / in this case / not that it will make any di erence...”, wspólne frazy nagranego testu i dźwięków fortepianu w utworach Petera Ablingera „Voices and Piano”, sonorystykę znaków w utworze Marka Andre – cykl „riss 1-3”; gesty wobec dźwięku w kompozycji Kuby Krzewińskiego „Contre No. 2”; nawiązania do reportażu w utworze „Słowik i kamień” Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil; mowę znaków migowych u Marka Applebauma w utworze „Aphasia”; język i muzykę w relacji do rzeczywistości w koncercie „Formy żeńskie” z utworami Moniki Szpyrki, Żanety Rydzewskiej, Martyny Koseckiej, Anny Sowy i Niny Fukuoki. Dwie wielkie formy chóralno-instrumentalne ze słowami – kluczami o głębokiej istotności, stanowić będą ramy tegorocznej Jesieni. Na koncercie inauguracyjnym wykonany zostanie po raz pierwszy w Polsce utwór „Vox humana?” Mauricio Kagela, festiwal zakończy „Speed of Truth” Miroslava Srnki. Będzie na Jesieni dużo więcej o związkach muzyki i języka, ale i utworów bez tego związku. Muzyki dziś powstającej nie sposób sprowadzić bowiem do jednej, nawet fundamentalnej kwestii.

Więcej informacji i pełen program „Warszawskiej Jesieni” na stronie internetowej festiwalu.

Reklama
Reklama