Kultura na weekend. Odc. 250
Mitologia Jacka Cygana. „Ja to wszystko odbieram przez ludzi”
Ostatnim koncertem tegorocznego festiwalu w Opolu – w niedzielę 15 czerwca – będą „Trzy ćwiartki Jacka Cygana”. Tytułowy autor tekstów będzie też współreżyserem wieczoru, podczas którego zabrzmią najsłynniejsze jego piosenki: „Wypijmy za błędy” pisane dla Ryszarda Rynkowskiego, „Diamentowy kolczyk” dla Anny Jurksztowicz czy „Jaka róża, taki cierń” dla Edyty Geppert – choć ten ostatni utwór wykona kto inny (szczegóły w podkaście).
– Są dwa albo trzy Opola. Jedno takie, w którym są próby i widownią są inni artyści. Oni sobie siedzą w amfiteatrze, a tu wychodzą wykonawcy i potem ci słuchający coś im mówią – a to bywa niesłychanie ważne – mówi Jacek Cygan. – Drugie Opole to jest oczywiście koncert. Pewne napięcie, orkiestra na żywo, pada deszcz, publiczność taka lub inna – nie może np. bić brawa, bo trzyma parasolki i artyści bardzo cierpią. A potem jest jeszcze trzecie Opole – to nocne, wszyscy przychodzą do knajpy, na ogół w Hotelu Opole. I tam odbywa się coś, na co się czeka: poznawanie ludzi, patrzenie sobie w oczy, rozmowy, czasem też śpiewy.
– Z tych rozmów się rodzi wszystko to, co później – dodaje Cygan. – Bo nie można pisać w próżni, trzeba znać tego człowieka, zjeść z nim tę beczkę soli.
Goethe był zawsze pierwszy – udowadnia ten sam autor w książce „Ciao Goethe! Śladami Goethego w Italii” – w różnych porządkach literackich i kulturowych. Opowiada o tej nowej książce w rozmowie, którą prowadzi Bartek Chaciński. I podsumowuje różne wątki swojej dotychczasowej drogi artystycznej: – Ja już bym się chciał poświęcić tej niszy, w której jesteśmy. Ludzi, dla których kultura jest ważna, a nie kibolstwo. Ludzi uczciwych, a nie oszustów. Teraz chcę być już tylko z nimi.