Drugi System Partyjny. Ewolucja partii politycznych w Stanach Zjednoczonych spowodowała wytworzenie się systemów partyjnych, których na przestrzeni ponad dwustu lat państwowości amerykańskiej było przynajmniej kilka. Istotny dla rozwoju klasycznego systemu dwupartyjnego był tzw. Drugi System Partyjny, który przypadał na okres od połowy lat 20. do początków lat 50. XIX w. Jego najbardziej charakterystyczną cechą było wytworzenie się dwóch ogólnokrajowych silnych partii politycznych oraz większe zaangażowanie polityczne obywateli, przejawiające się w widocznym wzroście partycypacji wyborczej.
Gabinet kuchenny Jacksona. W wyborach prezydenckich 1824 r. pojawiło się kilku kandydatów mających realne szanse na zwycięstwo. Był wśród nich Andrew Jackson, bohater wojny amerykańsko-brytyjskiej, zwolennik decentralizacji, lider nowego ugrupowania politycznego określanego jako Partia Demokratyczna. Wybór w kontrowersyjnych okolicznościach Johna Quincy’ego Adamsa (który uzyskał mniej głosów wyborców i mniej wskazań elektorów niż Jackson, ale został wybrany przez Izbę Reprezentantów) spowodował, że Jackson niemal natychmiast rozpoczął kampanię do kolejnych wyborów prezydenckich, skupiając wokół siebie wielu działaczy pochodzących z różnych regionów Stanów Zjednoczonych. Obfitowała ona w tzw. czarny piar z obydwu stron, choć to Jacksonowi skuteczniej udało się przekonać farmerów, robotników i rzemieślników, że urzędujący prezydent Adams reprezentuje głównie arystokratów i przedstawicieli finansjery. Zaowocowało to jego znaczącym zwycięstwem w 1828 r.