ZŁOTO. Pierwiastek chemiczny złoto (Au) jest ciężkim, żółtym i błyszczącym metalem, najbardziej kowalnym i ciągliwym wśród wszystkich znanych. Występuje jako samorodki lub ziarna w skałach litych, żyłach i osadach aluwialnych. Oblicza się, że do 2010 r. wydobyto w świecie ok. 166 tys. ton złota.
Dla ludów tubylczej Ameryki Północnej było ono bezużyteczne, większą wartość przedstawiały obsydian i krzemień, które można było praktycznie wykorzystać. Pierwszym znanym miejscem odkrycia złota w Stanach Zjednoczonych była w 1799 r. farma Reeda w Karolinie Północnej. W latach 1827–30 niewielkie złoża znaleziono w Karolinie Południowej, Alabamie i Georgii.
KALIFORNIJSKA GORĄCZKA. Gorączka złota (California Gold Rush) wybuchła w styczniu 1848 r. James W. Marshall, naprawiając tartak na farmie J.A. Suttera, w dolnej części doliny Sacramento, znalazł w rzece American grudki złota. Wiadomość szybko rozeszła się po niewielkiej osadzie. Mieszkańców ogarnęła gorączka poszukiwań. Porzucali domy, osady i masowo ustawiali namioty w pięknej dolinie Columa, jak nazywali Indianie miejsce, gdzie stał tartak. Złoto leżało w lodowatych strumieniach górskich i poszukiwacz musiał wypłukiwać z wody złoty piasek. Szacuje się, że w samym tylko 1848 r., w tzw. honest picnic, wydobyto je na sumę 10 mln dol.
Wiadomość o odkryciu w swoim corocznym orędziu przekazał Kongresowi prezydent James Polk 5 grudnia 1848 r. W 1849 r. poszukiwacze złota, zwani od tej daty forty niners, ruszyli tysiącami na zachód kontynentu. W latach 1849–55 na krócej czy dłużej dojechało do Kalifornii ok.