22 stycznia 1943 r. gen. Grot wydał rozkaz „Uporządkowanie odcinka walki czynnej”, który powoływał do życia Komendę Dywersji (Kedyw). Weszły do niego Związek Odwetu (ZO) już od 1940 r. prowadzący sabotaż i dywersję na terenie Polski i Niemiec oraz Wachlarz wykonujący uderzenia w sieć transportową Wehrmachtu w zachodnich rejonach ZSRR. Powstały też kedywy okręgowe w każdym z okręgów AK w Polsce. Miało to na celu skupienie wszystkich oddziałów prowadzących walkę czynną pod jednolitym kierownictwem.
Początkowo w skład Kedywu KG AK weszły następujące oddziały:
• Rozbudowany sztab, z komórkami zajmującymi się szkoleniem, planowaniem, łącznością i produkcją środków walki;
• Motor 30 – zajmujący się dywersją kolejową, a składający się z harcerzy Grup Szturmowych (późniejszy batalion Zośka) oraz kilku samodzielnych oddziałów złożonych ze starych żołnierzy ZO;
• Osa (później Kosa) – zajmujący się akcjami likwidacyjnymi oraz specjalnymi (np. zdobyciem transportu pieniędzy w akcji Góral);
• Liga – niewielki zespół, którego zadań nie dało się dotąd rozszyfrować.
Z biegiem czasu i w związku z kolejnymi wpadkami zmieniła się wewnętrzna struktura Kedywu. Liga znikła z jego struktury w połowie 1943 r. W czerwcu tego samego roku rozbita została przez Gestapo Kosa, której żołnierze prawie w całości zostali aresztowani w kościele św. Aleksandra podczas ślubu jednego z oficerów oddziału. Konieczność stworzenia na nowo oddziału likwidacyjnego była oczywista. Dowódca Kedywu gen. Fieldorf, ps. Nil, na miejsce Kosy powołał do życia dwie oddzielne jednostki:
• Agat (skrót od Anty-Gestapo), przemianowany później na Pegaz (Przeciw-Gestapo), złożony z harcerzy Grup Szturmowych, których zadaniem były akcje likwidacyjne uderzające tylko w niemiecki aparat terroru;
• Anatol (później Lilpop) – miał likwidować zdrajców narodu polskiego: konfidentów, szmalcowników itp.