Szacuje się, że od 2 sierpnia do 5 października 1944 r. w lewobrzeżnej części Warszawy ukazało się ok. 130 tytułów prasy powstańczej. W dużej mierze były to kontynuacje czasopism wojskowych, politycznych czy harcerskich wydawanych w podziemiu. 1 sierpnia w godzinach porannych rozkolportowano m.in. „Biuletyn Informacyjny” (nr 34/241), „Robotnika” (nr 9/8068), „Dzień Warszawy” (nr 998). W żadnej z tych gazet, siłą rzeczy, nie było najmniejszej wzmianki na temat tego, co miało się wydarzyć już kilkanaście godzin później.
Najwcześniej na wydarzenia w stolicy zareagowało pismo Wydziału Propagandy VI Sztabu AK „Warszawa walczy”. Kolportowane 2 sierpnia od ok. godz. 6 rano, informowało o początkowym przebiegu walk. Tego dnia wyszły jeszcze trzy numery „Warszawa walczy”. Do 6 września (moment połączenia „Warszawa walczy” z „Barykadą”, odtąd „Barykada – Warszawa walczy”) ukazywała się dwa razy w ciągu dnia.
Nieco później tego samego dnia wyszedł „Biuletyn Informacyjny” (nr 35/242) z pamiętnym tytułem: „Dowódca Armii Krajowej dał rozkaz do walki z wrogiem”. Bór informował w nim mieszkańców stolicy: „Wydałem dziś upragniony przez Was rozkaz do jawnej walki z odwiecznym wrogiem Polski, najeźdźcą niemieckim”. „BI” ukazał się podczas powstania jeszcze 68 razy. Jego ostatni numer (102 rocznika 1944, a 310 ogólnego) wyszedł 4 października, pierwszego dnia wymarszu wojsk AK po kapitulacji. O jeden dzień dłużej była wydawana „Rzeczpospolita Polska”, organ Delegatury Rządu na Kraj. 5 października, w ostatnich godzinach ewakuacji ludności cywilnej, na murach rozplakatowywano ostatni numer pisma (78/150).