Wspólnota republik. Commonwealth. Nowe oblicze Brytyjskiej Wspólnocie Narodów nadały podział i niepodległość Indii w 1947 r. Powołano ministerstwo Commonwealth Relations Office, które zastąpiło Dominions Office. Przełomowe wydarzenia miały miejsce w 1949 r., gdy Irlandia ogłosiła się republiką i nie czekając na zmianę statusu Commonwealthu, opuściła jego szeregi. W odpowiedzi premierzy Wielkiej Brytanii, dominiów oraz byłych kolonii (Indii, Pakistanu i Cejlonu) uzgodnili, że członkiem wspólnoty mogą być republiki. Monarcha brytyjski stał się głową tej wspólnoty, ale nie głową państwa republik bądź krajów z własnym monarchą. (Ta elastyczność spowodowała, że brytyjskie kolonie, gdy uzyskiwały niepodległość, w większości przystępowały do wspólnoty). W 1949 r. Brytyjska Wspólnota Narodów stała się ostatecznie Wspólnotą Narodów.
Wspólnota bezpieczeństwa w zimnej wojnie. Świat dwubiegunowy, jaki wyłonił się z wojny, sprawił, że z punktu widzenia Londynu Commonwealth, mimo luźnego charakteru, był ważny pod względem bezpieczeństwa. W tej dziedzinie współpracowano na dwóch poziomach: ściśle z dawnymi dominiami (z wyjątkiem Afryki Południowej, która rozpoczęła od 1948 r. budować państwo apartheidu) i luźniejszy z nowymi członkami wspólnoty, polegający na doradztwie i pomocy organizacyjnej.
Brytyjska służba bezpieczeństwa, MI5, odegrała istotną rolę w zakładaniu tajnych policji w Australii, Kanadzie i wielu częściach imperium, które stawały się niepodległymi państwami. Istotne było dążenie do powstrzymania ekspansji komunizmu w Trzecim Świecie.