Wiosną 2014 r. pewien amerykański handlarz kupił na targu staroci złote jajko z miniaturowym zegarkiem w środku. Było wysadzane diamentami i szafirami, więc Amerykanin uważał, że uda mu się na nim zarobić. Nie przypuszczał jednak, że wyszukany przez niego gadżet może pochodzić z pracowni Petera Carla Fabergé (rosyjskiego złotnika i jubilera, z francuskiej rodziny osiadłej w Petersburgu), a on sam wkrótce stanie się milionerem: kupiony za 14 tys. dol. sprzedał za 30 mln dol. I jak na razie jest to najdroższe jajko Fabergé.
Powstało pod koniec XIX w. jako trzecie z kolei dzieło Fabergé, który był już carskim jubilerem. Co roku na Wielkanoc jedno biżuteryjne jajko zamawiał dla żony Aleksander III; jego syn Mikołaj II zamawiał też drugie dla swojej matki. Fabergé, wykonując te cacka, inspirował się nie tylko rodzinnymi wydarzeniami dynastii Romanowów, ale również faktami historycznymi (wojnami, otwarciem kolei transsyberyjskiej itp.). Zawsze zdobił je carskim orłem, a w środku umieszczał niespodziankę. Do wybuchu rewolucji jego pracownię opuściło 71 jajek, z czego 54 na zamówienie dworu. Pozostałe kupili m.in. Rothschildowie oraz Noblowie. Do naszych czasów przetrwało 46, ale tylko 10 z nich znajduje się w Rosji. Przechowuje się je w Zbrojowni Kremlowskiej. Pozostałe są w prywatnych i państwowych kolekcjach poza granicami tego kraju.
Kiedy w 1917 r. bolszewicy przejęli władzę, Peter Carl Fabergé stracił wszystko, a sam z trudem uratował życie, uciekając z rodziną do Szwajcarii. Po jego śmierci synom nie udało się wskrzesić firmy i w latach 50.