1867 Józef Piłsudski przychodzi na świat w rodzinnym majątku w Zułowie na Żmudzi.
1877 Po pożarze majątku rodzina przeprowadza się do Wilna. Józef rozpoczyna naukę w szkole carskiej: 1 Gimnazjum Wileńskim.
1882 Zakłada koło samokształceniowe Spójnia.
1884 Śmierć matki.
1885 Rozpoczyna studia medyczne w Charkowie. Nawiązuje kontakty ze zwolennikami „Narodnej Woli”.
1887 Aresztowany za kontakty ze spiskowcami zamieszanymi w zamach na cara Aleksandra III. Skazany na 5 lat katorgi. W drodze na zesłanie uczestnik buntu więziennego w Irkucku. Pobity traci dwa przednie zęby.
1887–90 Pobyt na zesłaniu w Kireńsku. Piłsudski nawiązuje bliską znajomość z Leonardą Lewandowską. Związek kończy jej wyjazd.
1890–92 Dalsze zesłanie odbywa w Tunce.
1892 Powrót do Wilna.
1893 Wstępuje w szeregi Polskiej Partii Socjalistycznej.
1894 Zostaje wybrany do władz partii – Centralnego Komitetu Robotniczego. W tym samym roku zaczyna wydawać pismo „Robotnik”: jest autorem tekstów, redaktorem, wydawcą, drukarzem.
1896 Uczestniczy w IV Kongresie II Międzynarodówki w Londynie.
1899 Zmienia wyznanie z katolicyzmu na ewangelicko-augsburskie, aby móc poślubić rozwódkę Marię Juszkiewiczową.
1900 Aresztowany w Łodzi, gdzie drukował „Robotnika”. Osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Po symulacji choroby psychicznej przewieziony do szpitala psychiatrycznego w Petersburgu.