Pomocnik Historyczny

Akademia Platońska we Florencji

Marsilio Ficino na obrazie z epoki. Marsilio Ficino na obrazie z epoki. BEW

Sobór powszechny we Florencji w 1439 r. nie zjednoczył chrześcijaństwa, lecz wraz z patriarchą do Florencji przybyło wielu greckich uczonych, co rozbudziło w mieście zainteresowanie klasyczną literaturą, historią, sztuką i filozofią. Dla humanistów szczególnie inspirujące okazały się dzieła Platona. Pod wpływem wykładów wielkiego greckiego uczonego, Gemistosa Plethona, Cosimo de’Medici zaczął zgłębiać dzieła Platona i przemyśliwać o założeniu akademii. Po latach powrócił do tych planów, kiedy poznał młodego uczonego Marsilio Ficino, syna jednego ze swych lekarzy. Cosimo adoptował go i podarował mu posiadłość i willę Careggi, gdzie Ficino tłumaczył dzieła Platona na łacinę.

We Włoszech XVI i XVII w. powstało wiele akademii stanowiących odpowiedź na ówczesny kryzys uniwersytetów, jednak największe znaczenie miała ta skupiona wokół Marsilio Ficino i jego protektorów, Medyceuszy. Ficino, obwołany drugim Platonem, zebrał wokół siebie grono akademików, jak się sami nazywali. Byli wśród nich uczeni z Giovannim Pico della Mirandola na czele, ale też poeci, politycy, muzycy, mnisi, lekarze. Akademia była kręgiem ludzi połączonych przyjaźnią z Ficinem, umiłowaniem wiedzy, nieposzlakowaną moralnością i kultem Platona. Razem tworzyli platońską rodzinę – swobodnie dyskutowali o filozofii, sztuce i polityce, brali udział w filozoficznych bankietach, wzorowanych na „Uczcie” Platona oraz tłumaczyli i upowszechniali klasyczne teksty, również należące do tradycji hermetycznej i przypisywane Hermesowi-Trismegistosowi, co stało się impulsem do rozwoju renesansowej naukowej magii. Za nieformalną strukturą Akademii krył się ogromny filozoficzny projekt Ficina, który chciał upowszechnić na Zachodzie dzieła Platona i wykazać, że są zasadniczo zgodne z chrześcijaństwem oraz Arystotelesem.

Pomocnik Historyczny „Wielkie dynastie Europy” (100097) z dnia 07.07.2015; Wielkie dynastie Europy; s. 124
Reklama