Japońska nowa linia główna. Na początku października 1964 r., tuż przed rozpoczęciem letnich igrzysk olimpijskich w Tokio, na japońskie tory wyruszył pierwszy Shinkansen. Łącząc stolicę kraju z Osaką, zapoczątkował nową erę w historii transportu. Dziewiczy kurs Shinkansena traktowany jest bowiem jako chwila narodzin szybkiej kolei. Nic zatem dziwnego, że Japończycy są nadal dumni ze swojego osiągnięcia sprzed ponad pół wieku. Na początku mogli szczycić się najszybszymi pociągami na świecie i największą siecią kolei dużych prędkości. Z czasem oba te tytuły stracili, ale nikt nie odbierze im roli pionierów nowej technologii. Pierwsze Shinkanseny jeździły co prawda jeszcze z prędkością nie 300, ale niewiele ponad 200 km/h, jednak od razu stały się symbolem nowej Japonii, kraju powracającego na światową arenę po prawie dwóch dekadach cichej pokuty za okropieństwa drugiej wojny światowej.
Shinkansen, oznaczający w dosłownym tłumaczeniu nową linię główną, miał udowodnić, że Japonia teraz całą swoją energię kieruje w pokojowy postęp techniczny. Przez pół wieku, mimo otwierania kolejnych linii, Shinkansen nie miał żadnego poważnego wypadku. To osiągnięcie godne uwagi zwłaszcza w kraju często dotykanym trzęsieniami ziemi i tajfunami. Nawet w tragicznej chwili tsunami w 2011 r., które spustoszyło elektrownię jądrową w Fukuszimie, żaden szybki pociąg znajdujący się wówczas w trasie nie ucierpiał.
Francuska autopromocja na szynach. Japończycy szybko znaleźli naśladowców. Przez lata każdy kraj otwierający linię dużych prędkości traktował tę chwilę jako okazję do międzynarodowej promocji. Tak było we Francji, która co prawda dołączyła do klubu szybkich pociągów dopiero siedemnaście lat po Japonii, ale do dziś szczyci się technologią TGV.